เรื่องผี

สำหรับเรื่องราวเกี่ยวกับดนตรีไทยถือว่าเป็นเรื่องราวที่ดูแล้วมีมนต์ขลัง แต่คุณเชื่อไหมว่าสิ่งหนึ่งที่ทำให้เกิดความจดจำ กับความความไพเราะที่มากับมนต์เสน่ห์ที่ดูหลอน นี่ก็เป็นเรื่องราวของห้องดนตรีนาฏศิลป์ที่ได้เกิดเรื่องราวสุดหลอนของมหาวิทยาลัยดังในกรุงเทพฯ ต้องขอบอกเลยว่าสำหรับนักเรียนภาคค่ำ ไม่ควรได้รับฟังเรื่องนี้ เพราะอาที่จะไม่กล้าผ่านห้องนาฏศิลป์อีกเลย เปิดความหลอนที่ได้พบเจอโดยตรงของประสบการณ์เด็กปี 1  แน่นอนว่าเรื่องราวเหล่านี้ ฉันขอเล่าในฐานะของหญิงสาวนามสมมุติชื่อว่า จอย ในช่วงนั้นฉันตั้งใจเรียนเป็นนักศึกษาปี 1 ที่คิดว่าอยากจะเรียนภาคค่ำ เพื่อที่จะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายและมีเวลาทำงานเพิ่มเติมในช่วงกลางวัน แต่นั่นก็เป็นความคิดที่ผิด เพราะว่าสิ่งที่เราไม่ชอบมากที่สุดจะเป็นเรื่องราวที่น่ากลัวและสิ่งที่ต้องพบเจอในห้องเรียนภาคค่ำอยู่เสมอ กับการเดินผ่านห้องดนตรีและกรมนาฏศิลป์ไทย สิ่งเหล่านี้ทำให้ฉันรู้สึกหวาดกลัว นี่จะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ฉันได้ลืมกระเป๋าของตัวเองเอาไว้ในห้องเรียนภาคค่ำ ที่ฉันได้เดินไปเป็นประจำ เป็นสิ่งที่ฉันไม่อยากที่จะเดินไปยามวิกาลเลย ตอนนั้นฉันยืนอยู่กับเพื่อน ซึ่งเป็นเพื่อนใหม่ที่เรียนภาคค่ำด้วยกันในวิชาการตลาด ในตอนนั้นเพื่อนของฉันก็ถามว่า จอยให้เราไปเป็นเพื่อนเธอไหม? เราพยักหน้าตอบรับด้วยความดีใจสุดชีวิตเลยและเราสองคนก็ได้เดินไปด้วยกัน ไปยังห้องเรียนที่ฉันลืมของเอาไว้…

บ้านเป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ปลอดภัย หลายๆ คนก็คงอยากที่จะพักอาศัยอยู่ในที่ผ่อนคลายและเงียบสงบ แต่ในบางครั้ง ก็มีหลากหลายเหตุการณ์เกิดขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเจ้าของบ้านหลังเดิมเสียชีวิตที่จังหวัดยโสธร เหตุการณ์ของผู้ที่อยู่อาศัยใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้หลายๆ คนฝันดีอย่างแน่นอน ท้าวความเรื่องราวในการได้พบบ้านสุดหลอนแห่งแดนยโส  สิ่งที่ได้เขียนอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น เกิดกับครอบครัวของผมที่ได้ซื้อบ้านมือสองจากคนรู้จัก เพราะว่าในบ้านแห่งนั้นเป็นที่อยู่ของญาติผู้ใหญ่และคุณตาที่ได้เสียไปเมื่อปีที่แล้ว บ้านนั้นยังอยู่ในสภาพที่ดูดีและมีการเดินทางใกล้ตัวเมืองบรรยากาศรอบๆ นั้นดีมาก ถือว่าเป็นสรวงสวรรค์ของผมและครอบครัว ที่จะได้เข้าไปอยู่อาศัยและมีบ้านเป็นของตัวเอง นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเหล่านี้ ที่ทำให้ผมต้องคิดหนักไปตลอดชีวิตที่เหลือ สิ่งที่ได้พบเจอเกี่ยวกับบ้านแห่งนี้ในช่วงแว๊บแรก ที่ทำให้เรื่องราวต่างๆ เปลี่ยนไปตลอดกาล  ในช่วงเวลาที่ผมได้ย้ายเข้ามาที่นี่ในครั้งแรก บรรยากาศรอบๆ รู้สึกเหมือนจะมีเมฆฝนอยู่รอบบริเวณข้างๆ นั่นถือว่าเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้คิดอะไรมากและชวนครอบครัวรวมไปถึงลูกของผมที่เป็นผู้ชาย เข้าไปในบ้าน เพื่อที่จะได้ดูความเรียบร้อยและทำความสะอาดในช่วงกลางวันนั่นเองสภาพบ้านภายในนั้นดูใหม่มาก แต่ก็มีหยากไย่และฝุ่นบางส่วนที่ต้องทำความสะอาด เรื่องนั้นใช้เวลาไม่นานก็สามารถจัดการได้ ลูกชายของผมก็ได้ออกไปสำรวจบ้านรอบๆ…

บ้านเป็นสถานที่อีกแห่งหนึ่งที่ปลอดภัย หลายๆ คนก็คงอยากที่จะพักอาศัยอยู่ในที่ผ่อนคลายและเงียบสงบ แต่ในบางครั้ง ก็มีหลากหลายเหตุการณ์เกิดขึ้น โดยเฉพาะเมื่อเจ้าของบ้านหลังเดิมเสียชีวิตที่จังหวัดยโสธร เหตุการณ์ของผู้ที่อยู่อาศัยใหม่ก็ไม่ใช่เรื่องที่ทำให้หลายๆ คนฝันดีอย่างแน่นอน ท้าวความเรื่องราวในการได้พบบ้านสุดหลอนแห่งแดนยโส  สิ่งที่ได้เขียนอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น เกิดกับครอบครัวของผมที่ได้ซื้อบ้านมือสองจากคนรู้จัก เพราะว่าในบ้านแห่งนั้นเป็นที่อยู่ของญาติผู้ใหญ่และคุณตาที่ได้เสียไปเมื่อปีที่แล้ว บ้านนั้นยังอยู่ในสภาพที่ดูดีและมีการเดินทางใกล้ตัวเมืองบรรยากาศรอบๆ นั้นดีมาก ถือว่าเป็นสรวงสวรรค์ของผมและครอบครัว ที่จะได้เข้าไปอยู่อาศัยและมีบ้านเป็นของตัวเอง นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวเหล่านี้ ที่ทำให้ผมต้องคิดหนักไปตลอดชีวิตที่เหลือ สิ่งที่ได้พบเจอเกี่ยวกับบ้านแห่งนี้ในช่วงแว๊บแรก ที่ทำให้เรื่องราวต่างๆ เปลี่ยนไปตลอดกาล  ในช่วงเวลาที่ผมได้ย้ายเข้ามาที่นี่ในครั้งแรก บรรยากาศรอบๆ รู้สึกเหมือนจะมีเมฆฝนอยู่รอบบริเวณข้างๆ นั่นถือว่าเป็นสิ่งที่ผมไม่ได้คิดอะไรมากและชวนครอบครัวรวมไปถึงลูกของผมที่เป็นผู้ชาย เข้าไปในบ้าน เพื่อที่จะได้ดูความเรียบร้อยและทำความสะอาดในช่วงกลางวันนั่นเองสภาพบ้านภายในนั้นดูใหม่มาก แต่ก็มีหยากไย่และฝุ่นบางส่วนที่ต้องทำความสะอาด เรื่องนั้นใช้เวลาไม่นานก็สามารถจัดการได้ ลูกชายของผมก็ได้ออกไปสำรวจบ้านรอบๆ…

ย้อนเวลาไปในช่วงวัยเด็กของแขก แขกเป็นเด็กผู้ชายที่มีความซนละยากรู้ยากเห็น สิ่งใดที่ผู้ใหญ่ห้ามผู้ใหญ่ทักแขกมักจะได้แต่รับฟังแต่ไม่เคยจะทำตามคำสั่ง และแขกยังมีกลุ่มเพื่อนที่คอยพากันเที่ยวซนกันอย่างสนุกสนาน จนทำให้แขกต้องพบเจอกับสิ่งที่แขกต้องจำไปจนวันตายเกี่ยวกับบ้านเก่าที่อยู่หลังโรงเรียน   วันที่แขกจำไม่เคยลืม บ้านเก่า หลังโรงเรียน ย้อนเวลากลับไป 30 ปีที่แล้ว แขกเป็นเด็กผู้ชายที่มีความซนและเป็นลูกคนเดียว เลยทำให้แขกเอาแต่ใจไม่เคยเชื่อฟังใคร แม้ใครจะว่าหรือตักเตือนอะไรก็ตาม แขกเป็นคนที่ดื้อรั้นจึงทำให้แขกเป็นหัวหน้าแก็งกลุ่มเพื่อนที่คอยเล่นซนกับตามภาษาเด็กๆ วันนี้เป็นเช้าวันปกติที่แขกต้องไปเรียน และพอถึงเวลาพักเที่ยงหลังกินข้าวเสร็จเด็กๆทุกคนจะพากันเล่นเป็นกลุ่มๆตามบริเวณโรงเรียน แต่จะมีอยู่ที่หนึ่งเป็นที่ต้องห้ามสำหรับนักเรียนทุกคนคือ บ้านเก่า หลังโรงเรียนลักษณะบ้านหลังนั้นจะเป็นบ้านไม้มีใต้ถุนบ้านยกพื้นสูงเป็นบ้านเก่าๆ มีต้นไม้ใหญ่และต้นหญ้าขึ้นปกคลุมทั่วตัวบ้าน คุณครูและลุงภารโรงจะคอยย้ำเสมอว่าห้ามไปเล่นแถวบริเวณนั้นเด็ดขาดเพราะมันอันตราย พักเที่ยงของวันนั้นแขกมีความคิดที่อยากจะเล่นซ่อนแอบกับเพื่อนๆ เลยชวนกันไปเล่นซ่อนแอบที่ บ้านเก่า หลังโรงเรียนเพราะคิดว่าที่นั้นเวลาหาเพื่อนน่าจะหาไม่เจอและที่แอบน่าจะเยอะพอที่จะให้ทุกๆคนเล่น แต่เพื่อนๆของแขกก็ต่างเห็นด้วยกับความคิดนี้จึงพากันไป เมื่อเริ่มเล่นแขกได้เป็นผู้ซ่อนกับเพื่อนอีก 3…