เรื่องผี

พิมเพิ่งมาถึงบ้านแฟนเป็นครั้งแรก ครอบครัวของเขาต้อนรับเธออย่างอบอุ่น แม่ของแฟนดูแลเธออย่างดี พูดให้เธอนั่งพักผ่อน ไม่ต้องทำอะไรเลย แต่พิมรู้สึกเกรงใจ จึงอยากช่วยงานบ้านบ้าง เธอเสนอว่าจะเข้าครัวช่วยทำอาหาร แต่แม่ของแฟนปฏิเสธทันที แกอ้างว่าหวงสูตรอาหารเก่าแก่ในครอบครัว พิมรู้สึกแปลกใจ แต่แฟนของเธอกลับบอกว่า "แม่ก็เป็นแบบนี้แหละ อย่าคิดมาก" พิมจึงพยายามไม่ใส่ใจ คืนนั้น ขณะที่พิมนอนหลับอยู่ในห้อง เธอได้ยินเสียงแปลก ๆ ลอยมาจากข้างล่าง มันเป็นเสียงเรียกชื่อของเธอ แผ่วเบา แต่ชัดเจน พิมนอนนิ่ง คิดว่าอาจเป็นแค่ความฝัน แต่เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง "พิม... มาหาฉันสิ" เสียงนั้นฟังดูเย็นยะเยือกแต่ก็ชวนให้เธออยากรู้ พิมตัดสินใจลุกจากเตียงแล้วเดินตามเสียงไป…

หนึ่งในประสบการณ์ที่มีหลายคนได้พบเจอ บอกได้เลยว่าเป็นเรื่องราวผีสุดแปลก นั่นก็คือรถเมล์ผีสิงที่วิ่งผ่านไปอย่างเชื่องช้า คนส่วนใหญ่นั้นอาจจะได้เคยได้ยินเรื่องนี้ในหลากหลายช่องทาง รวมไปถึงในเรื่องราวที่เขียนเอาไว้บนโลกออนไลน์ แต่สิ่งที่หลายคนอาจที่จะไม่ค่อยได้พบเจอมากนัก คือการเล่าจะประสบการณ์ของผู้ที่เคยพบเจอด้วยตนเอง เรื่องราวที่น่าสะพรึงกลัวที่ได้กล่าวขึ้น  ขออนุญาต แนะนำตัวฉันชื่อฟ้า เป็นนักศึกษาปริญญาตรีของราชภัฏกรุงเทพฯ พวกเรานั้นเรียนภาคค่ำเป็นประจำและในบางครั้งก็มีการบ้าน เป็นรูปแบบกลุ่มที่ต้องทำงานร่วมกับเพื่อนในการวางโครงการ นี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พวกเราจะต้องกลับบ้านในยามวิกาล ในครั้งนี้บางคนก็มีรถกลับเองบ้าง มีแฟนมารับบ้าง เป็นเรื่องปกติทั่วไป แต่ว่าฉันมีเส้นทางกลับบ้านคนละทางกับเพื่อนๆ และแถวนั้นก็มีรถเมล์ผ่านอยู่เสมอ เป็นรถเมล์สาย 8 ที่วิ่งในช่วงกลางคืน ในตอนนั้นก็ได้นั่งรออยู่บริเวณท่ารถที่อยู่ใกล้บ้านเพื่อนในซอย คุณเชื่อไหมว่า ตอนที่ฉันนั่งตั้งแต่ช่วง 3 ทุ่มครึ่ง ผ่านไป 3 ชั่วโมงเกือบตี…

พิมเพิ่งมาถึงบ้านแฟนเป็นครั้งแรก ครอบครัวของเขาต้อนรับเธออย่างอบอุ่น แม่ของแฟนดูแลเธออย่างดี พูดให้เธอนั่งพักผ่อน ไม่ต้องทำอะไรเลย แต่พิมรู้สึกเกรงใจ จึงอยากช่วยงานบ้านบ้าง เธอเสนอว่าจะเข้าครัวช่วยทำอาหาร แต่แม่ของแฟนปฏิเสธทันที แกอ้างว่าหวงสูตรอาหารเก่าแก่ในครอบครัว พิมรู้สึกแปลกใจ แต่แฟนของเธอกลับบอกว่า "แม่ก็เป็นแบบนี้แหละ อย่าคิดมาก" พิมจึงพยายามไม่ใส่ใจ คืนนั้น ขณะที่พิมนอนหลับอยู่ในห้อง เธอได้ยินเสียงแปลก ๆ ลอยมาจากข้างล่าง มันเป็นเสียงเรียกชื่อของเธอ แผ่วเบา แต่ชัดเจน พิมนอนนิ่ง คิดว่าอาจเป็นแค่ความฝัน แต่เสียงนั้นดังขึ้นอีกครั้ง "พิม... มาหาฉันสิ" เสียงนั้นฟังดูเย็นยะเยือกแต่ก็ชวนให้เธออยากรู้ พิมตัดสินใจลุกจากเตียงแล้วเดินตามเสียงไป…

ในบ้านไม้เก่าที่ฉันโตขึ้นมาก็มีหิ้งพระที่วางอยู่ตรงมุมของห้องนั่งเล่นซึ่งมีไหใบหนึ่งตั้งอยู่มานานเท่าที่ฉันจำได้ ไหนั้นถูกพันรอบด้วยผ้ายันต์สีแดง ซีดเก่าและมีรอยเปื้อนคล้ำ ๆ เหมือนมันถูกทิ้งไว้หลายปี ฉันถามแม่เกี่ยวกับมันหลายครั้ง แต่แม่บอกเสมอว่า “อย่าไปยุ่งกับมัน” น้ำเสียงของแม่ในตอนนั้นดุดันจนทำให้ฉันหยุดสงสัยด้วยความกลัวว่าเธอจะลงโทษฉันอีก แต่ใจลึก ๆ ก็ยังรู้สึกอยากรู้อยู่ดี เย็นวันหนึ่ง ขณะที่แม่ออกไปทำธุระ ฉันอดไม่ได้ในความอยากรู้อยากเห็น สายตาของฉันมองไปที่ไหบนหิ้ง ใจสั่นด้วยความตื่นเต้นปนความกลัว ฉันปีนขึ้นไปบนหิ้งจนทำให้เทียนไขหักตกลงกับพื้นและเหล่าพระพุทธรูปก็สั่นไหวเหมือนกับจะหล่นลงมา แต่ในที่สุดฉันก็หยิบไหมาไว้ในมือได้ ผ้ายันต์ผืนนั้นถูกรัดแน่นด้วยเชือกเล็ก ๆ สีขาว ๆ ที่มีเชื้อราสีดำขึ้นจนเป็นขนปุกปุยพันอยู่รอบ ๆ ไหที่เย็นและหนักจนผิดปกติ มีอะไรอยู่ในนี้กันนะ? ฉันคิดอย่างลังเล แต่ความอยากรู้ทำให้ฉันค่อย ๆ…