เรื่องผี

สำหรับผู้คนในยุคปัจจุบันคงต้องขอบอกว่าโชคดีเป็นอย่างมาก จากการที่เทคโนโลยีการสื่อสารและการนำทางพัฒนาก้าวไกลขึ้นมาก และสามารถใช้ได้จริงมากกว่าในยุคอดีต โดยเฉพาะระบบนำทางที่เรียกว่า GPS ที่ช่วยสร้างความสะดวกสบายให้กับผู้คนที่จำเป็นต้องเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ที่ไม่รู้จักเส้นทาง อย่างไรก็ตาม ว่ากันว่าระบบ GPSในต่างจังหวัดนั้นตามพื้นที่ก็ไม่อาจเชื่อถือได้เสมอไป โดยเรื่องราวของเราในวันนี้เป็นเรื่องราวของกลุ่มเพื่อนกลุ่มหนึ่งประมาณ 3-4 คน ได้ออกเดินทางไปท่องเที่ยวในจังหวัดหนึ่งแถบภาคเหนือของประเทศไทย และด้วยความที่พวกเขาไปกันเป็นกลุ่มใหญ่เพื่อความสะดวกเลยตัดสินใจขับรถยนต์เดินทางไปเองจากกรุงเทพมหานคร การเดินทางในวันแรกนั้นไม่เจอปัญหาอะไรเพราะเป็นการเดินทางโดยใช้เส้นทางถนนหลัก และเข้าพักที่ตัวเมืองจังหวัดเชียงใหม่ อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 2 ของตารางการท่องเที่ยวของพวกเขาจะต้องไปพักที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งด้านนอกตัวจังหวัดของจังหวัดหนึ่งของภาคเหนือใกล้ ๆ กับจังหวัดเชียงใหม่ หากแต่เพราะเดินทางเพื่อการท่องเที่ยวทำให้พวกเขาแวะพักตามรายทางบ่อยครั้งในช่วงกลางวัน จนกระทั่งเมื่อรับประทานอาหารเย็นเสร็จ และเริ่มเดินทางไปยังรีสอร์ทที่พักฟ้าก็เริ่มมืดแล้ว แน่นอนว่าสิ่งที่พวกเขาจะพึ่งพาได้เมื่อไปต่างจังหวัดนั่นก็คือการเปิดระบบ GPS นำทางไปยังที่พักที่ทำการจองเอาไว้…

สวัสดีท่านผู้อ่านทุกท่าน ยินดีที่ท่านได้กลับมาพบกับเราอีกครั้งในเรื่องเล่าลือชวนสยองขวัญ เรื่องราวลึกลับและน่าหวาดกลัวซึ่งอีกหนึ่งเรื่องราวที่เราจะหยิบยกมาเล่าสู่กันฟังในวันนี้ จะเป็นเรื่องเล่าเกี่ยวกับยานพาหนะทางรถไฟกันอีกครั้ง หากแต่ในครั้งนี้ไม่ได้เกิดกับผู้โดยสารที่เข้ามาใช้บริการแต่อย่างใด หากแต่มันเกิดขึ้นกับเด็กชายคนหนึ่งที่บังเอิญได้มีโอกาสตามคุณพ่อของเขาไปทำงาน โดยเรื่องเล่าของเราในวันนี้ผู้เล่าได้เล่าย้อนกลับไปในช่วงหลายปีก่อน เมื่อครั้งที่เขายังเป็นเด็ก ซึ่งเราจะขอสมมุติชื่อให้ว่าเป็น “น้องหนึ่ง” ทั้งนี้ เขาเป็นลูกชายของเจ้าหน้าที่คนหนึ่งซึ่งทำงานในการรถไฟแห่งประเทศไทย หน้าที่ส่วนใหญ่ของคุณพ่อน้องหนึ่งจะเป็นการขับรถไฟตู้โดยสารเที่ยวดึกไปส่งสินค้า หรือไม่ก็เป็นการขับรถไฟไปเปลี่ยนหัวรถจักรต่าง ๆ แล้วแต่กรณี โดยในค่ำคืนหนึ่งคุณพ่อได้มาบอกว่าให้น้องหนึ่งเข้านอนเสียเพราะคุณพ่อมีงานต้องกลับไปทำด่วนในคืนนี้ หากแต่น้องหนึ่งได้ร้องงอแงขอไปทำงานกับคุณพ่อด้วย เพราะก่อนหน้านี้ก็เคยติดสอยห้อยตามคุณพ่อในขบวนรถไฟอยู่บ่อยครั้ง ในที่สุดคุณพ่อก็ทนรบเร้าจากลูกชายไม่ไหวยินยอมพาน้องหนึ่งไปทำงานด้วยในคืนดังกล่าว โดยมันเป็นการขับรถตู้ขบวนส่งสินค้าซึ่งไม่มีผู้โดยสารนั่งอยู่ด้วย เพราะไม่ใช่ขบวนรถไฟสำหรับให้ประชาชนโดยสารใช้ในการเดินทางนั้นเอง และในระหว่างที่ขบวนรถไฟเริ่มเข้าเขตป่าลึกมองไม่เห็นแสงไฟอื่น ๆ ทันใดนั้นขบวนรถไฟก็หยุดลง โดยคุณพ่อที่ควบคุมหัวรถจักรรถไฟขบวนนั้นได้ทำการตรวจสอบแล้วก็พบว่า การทำงานของเครื่องยนต์รถไฟเกิดความชำรุดเสียหาย จึงได้รีบทำการวิทยุติดต่อสื่อสารไปยังสถานีใกล้เคียงเพื่อขอให้ช่วยเคลียร์ขบวนรถไฟขบวนอื่นที่อาจวิ่งผ่านมาเจอขบวนรถไฟที่จอดขวางอยู่ รวมทั้งขอให้จัดส่งหัวจักรรถไฟอีกคันมาช่วยลากรถไฟขบวนนี้ หลังจากนั่งรอคอยกันพักใหญ่คุณพ่อก็ลงไปตรวจสอบความเรียบร้อยของตู้ขบวนสินค้าส่วนคุณหนึ่งด้วยความซนก็ลงออกมาเดินเล่นบริเวณตู้ขบวนดังกล่าวด้วย…

สำหรับแฟน ๆ ผู้อ่านเรื่องภูตผีหรือวิญญาณลึกลับที่ได้ติดตามอ่านเรื่องราวสยองขวัญน่ากลัวกับเรามาแล้วหลายตอน ก็น่าจะพอทราบแล้วว่าเราได้เคยทำเรื่องราวการพบเจอภูตผีและวิญญาณในระหว่างการเดินทางด้วยยานพาหนะหลากหลายรูปแบบมาแล้ว ในบทความนี้เราจะขอนำท่านผู้อ่านไปพบเจอเรื่องราวหลอน ๆ ในการเดินทางด้วยยานพาหนะยอดนิยมอีกชนิดหนึ่งสำหรับผู้คนทั้งในและต่างจังหวัดนั่นก็คือ รถไฟ โดยคนที่ไม่เคยนั่งรถไฟโดยเฉพาะรถไฟทางไกลออกสู่ต่างจังหวัด อาจจะยังไม่ทราบว่ารูปร่างหน้าตาของยานพาหนะรูปแบบนี้นั้นจะแตกต่างกับรถไฟฟ้าที่ให้บริการในกรุงเทพมหานครมากพอสมควร โดยรถไฟตู้โดยสาร 3 ประเภท จะเป็นเก้าอี้ทรงเหลี่ยมนั่งไม่สบายเท่าไหร่นัก ซึ่งเรื่องราวของเราในวันนี้เกิดขึ้นกับคุณผู้หญิงท่านหนึ่งที่ได้มีโอกาสนั่งรถไฟชั้น 3 เดินทางข้ามจังหวัดในยามค่ำคืน อันเนื่องมาจากมีความจำเป็นที่ต้องเดินทางและไม่สามารถหาตั๋วชั้นอื่นได้อีกแล้ว โดยในระหว่างการเดินทางรถไฟขบวนดังกล่าวได้หยุดแวะพักที่สถานีสถานี 1 ในต่างจังหวัด ในขณะที่คุณผู้หญิงท่านนั้นกำลังนั่งแบบพยายามกล่อมตัวเองให้หลับเพราะโชคดีที่ว่าในตู้ขบวนที่เธอนั่งไม่ได้มีผู้โดยสารหนาแน่นมากนักที่นั่งข้างเธอก็ไม่มีใครมานั่งเบียด ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเคาะกระจกหน้าต่างของรถไฟที่ด้านข้างของเธอ เมื่อคุณผู้หญิงท่านนี้หันไปมองจึงพบกับ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งถือถาด อาหารมายืนอยู่ข้าง ๆ พร้อมถามว่าจะซื้อของของเธอไหม ซึ่งด้วยความที่คุณผู้หญิงท่านนั้นได้ทานอาหารไปแล้วจึงได้กล่าวปฏิเสธไป จากนั้นคุณผู้หญิงท่านดังกล่าวก็หันหน้ากลับมาพยายามข่มตาให้หลับอีกครั้ง…