ตึกเช่าผีดุ ย่าน พระราม 2

เรื่องเล่าสุดสยองในเมืองกรุงอีกเรื่องหนึ่งที่เมื่อ 5 ปีก่อนนั้นโด่งดังเป็นอย่างมาก เกี่ยวกับตึกห้องเช่าในย่าน พระราม 2  ที่ได้ปล่อยให้หลายๆ คน ได้มาทำธุรกิจและเปิดร้าน แต่ก็มาพร้อมกับของแถม ที่ต้องเจอะเจอกับความเฮี้ยนของที่นี่ ที่อยู่ในระดับทำให้หัวใจหยุดเต้นได้และนั่นเป็นสิ่งที่ฉันได้ไปพบเจอด้วยตัวเอง ก่อนที่จะรู้เรื่องตามหลัง เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกได้เลยว่าตัวเองนั้นโชคดีมากๆ ในตอนนั้นที่ได้ย้ายออกมา ก่อนที่จะเกิดเหตุคล้ายคลึงกับคนก่อนหน้า ถ้าไม่เช่นนั้นรายต่อไปในปัจจุบันอาจจะต้องเป็นฉันอย่างแน่นอน เรื่องราวที่ได้พบเจอเกี่ยวกับตึกเช่าแห่งนี้  สิ่งที่ทำให้ฉันต้องมาบอกเล่าเรื่องนี้ เพราะว่าเป็นประสบการณ์ที่ได้พบเจอพร้อมกับครอบครัว ก่อนอื่นขอแนะนำตัวว่าฉันชื่อว่าพิมพ์ เป็นลูกสาวในครอบครัวนี้ที่ได้ย้ายเข้ามา เพื่อจะเปิดร้านขายของและเห็นตึกแห่งนี้ที่มีราคาค่าเช่าที่ไม่แพง จึงได้อยากที่จะเข้ามาลองเสี่ยงโชคเกี่ยวกับการเปิดร้านขายของเบ็ดเตล็ดทั่วไป แต่นั่นก็ทำให้เรื่องราวต่างๆ นั้นได้เกิดขึ้นเกี่ยวกับเรื่องหน้าหวาดกลัวและหาคำอธิบายไม่ได้ โดยเฉพาะเรื่องที่เกิดขึ้นกับครอบครัวของเราตั้งแต่ย้ายเข้ามา ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือแม้กระทั่งยาย ก็ต่างพบเจอความเฮี้ยนสุดสยองมากมายและฉันเองก็ได้ประสบพบเจอเป็นรายแรกๆ ซึ่งในครั้งนี้ที่จะเล่าเรื่องราวและประสบการณ์ต่างๆ…

0 Comments

เสียงปริศนาจากเล้าไก่

ผมแวะมาเยี่ยมยายในวันหยุดยาวหลังจากไม่ได้กลับมานาน บ้านของยายผมอยู่ในหมู่บ้านชนบทที่รอบ ๆ มีสวนและเล้าไก่เล็กอยู่หลังบ้าน มีความส่วนตัวจากเพื่อนบ้านและเงียบสงบ ตอนแรกที่ผมมาถึงทุกอย่างก็ดูปกติยายผมก็ยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนเคย จนผมในตอนนั้นก็เข้าไปในบ้านโดยไม่ทันสงสัยอะไร "เดี๋ยวยายทำไข่เจียวให้กินนะ" ยายพูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ก่อนเดินไปเก็บไข่จากในเล้าไก่ ในระหว่างนั้นเองที่ผมได้ยินเสียงไก่ร้องครวญครางแปลก ๆ ดังมาจากเล้า จนทำให้ผมอดสงสัยไม่ได้ "ไก่เป็นอะไรหรือเปล่าครับยาย?" "ไก่ป่วยน่ะ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวยายดูแลเอง" ยายตอบกลับอย่างรวดเร็ว ดวงตาเธอดูนิ่งและโฟกัสไปยังไข่ในมือเป็นพิเศษ จากนั้นผมจึงเริ่มสังเกตว่ายายผมมีอะไรที่เปลี่ยนไปจากที่เคยจำได้ ดวงตาของเธอดูเหม่อลอย ผิวซีดเผือด และบางทีก็เหมือนจะมีรูขุมขนเล็ก ๆ โผล่ให้เห็นชัดจากหลังมือของยายเหมือนกับหนังไก่ที่โดนถอนขนออกไม่มีผิด ถึงอย่างนั้นผมก็พยายามไม่คิดมาก ยายผมก็แก่แล้วร่างกายก็อาจจะมีตำหนิแปลก ๆ…

0 Comments

รักมืดบอด

ผมยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชนในงานแต่งงานอันชื่นมื่น สายตาอันเหนื่อยล้าเฝ้ามองคู่บ่าวสาวด้วยความรู้สึกที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในใจ วันนี้เธอสวยมาก สวยราวกับนางฟ้าในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ แต่สิ่งที่ทำให้ผมต้องกัดฟันจนเลือดแทบไหลจากปากก็คือเขาคนนั้น แฟนใหม่ของเธอที่เสนอหน้ามายืนอยู่ข้าง ๆ อย่างกับผู้ชนะ ผมเคยคิดว่าเราจะเป็นคู่ที่รักกันตลอดไป แต่เธอทิ้งผมไป… ทิ้งให้ผมอยู่กับ...ความว่างเปล่า...ความเกลียดชังที่ทวีคูณขึ้นทุกวัน ผมพยายามปล่อยวางแล้ว แต่ทำไม่ได้ ความรักของเรายังฝังแน่นในใจของผม กลิ่นหอมของเธอ ผมสวยๆของเธอ การเห็นเธอมีความสุขกับคนอื่นมันทำให้ผมคลั่งจนต้องลงมือทำอะไรสักอย่างถ้าไม่อยากจะอกแตกตายไปเสียก่อน ผมพกปืนมาด้วยในวันนี้ แผนของผมง่าย ๆ ผมจะแก้แค้น ฆ่าเขาให้สิ้นซากเพื่อให้เธอรู้ว่าผมยังอยู่ที่นี่เสมอ เธอไม่มีทางลืมผมได้เลย ไม่ว่าจะแต่งงานไปกับใคร ผมก็จะทำให้เธอจดจำผมไปตลอดชีวิต ในจังหวะที่ทุกคนยินดีและเผลออยู่นั้น ผมก็หยิบปืนขึ้นมาจากเสื้อโค้ทและเล็งไปที่เขา ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก…

0 Comments

หมู่บ้านร้าง ซอยมหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต ถ.พัฒนาการ ที่กรุงเทพฯ 

แน่นอนว่าหมู่บ้านจัดสรรในตัวเมืองใหญ่ มักจะมีโอกาสที่ขายออกได้อยู่เสมอ แต่มีสถานที่หนึ่งที่หลายคนได้เข้าไปอยู่ แล้วก็ได้พบเจอกับสิ่งลี้ลับและเรื่องราวที่หาคำอธิบายไม่ได้หลากหลายเรื่อง เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัว จนทำให้คนที่เป็นลูกบ้านและผู้ที่ได้เข้าย้ายมาอยู่อาศัยต่างรีบหนีออกไป ซึ่งคนเหล่านั้นไม่กล้าแม้กระทั่งจะพูดถึงเรื่องราวเหล่านั้นเลยสักคำ อย่างนี้ก็คือเรื่องราวของหมู่บ้านร้าง ที่อยู่ใกล้กับโรงงานและพื้นที่อาถรรพ์ ในปัจจุบันกลายเป็นที่โจษจันของสถานที่มีประวัติมากมาย เรื่องหลอนของหมู่บ้านร้างในซอย ซอยมหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต ผมเป็นหนุ่มวัยรุ่นที่อยากจะทำเรื่องราวออนไลน์ลงสื่อโซเชียล ในตอนนั้นคิดอยากที่จะไปลองดีและไปถ่ายทำคลิปวีดีโอกับของเพื่อนที่ไปด้วยกัน 2-3 คนและพวกเรานั้นได้เดินทางเข้าไปในหมู่บ้านร้างใกล้กับโรงงาน ที่เขาบอกว่าพื้นที่นั้นเฮี้ยนมากในช่วงยามวิกาลในคืนเดือนดับ เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวแบบสุดๆ เพื่อสร้าง Content ที่น่าสนใจ ในช่วงเวลาที่ผมก้าวขาเข้าไปในอาณาเขต ทำให้รู้สึกมีลมเย็นยะเยือกเข้ามาปะทะจากทางด้านหลังผมและเพื่อนได้รู้สึกถึงสิ่งเดียวกัน เหมือนมีพลังงานอะไรบางอย่าง บ่งบอกให้ผมนั้นพยายามก้าวออกไป เราได้เดินเข้าไปในหมู่บ้านร้างแห่งนั้น ในช่วงกลางวันจะมียามคอยเฝ้า แต่ในช่วงกลางคืนแม้กระทั่งยามก็ยังไม่กล้าอยู่ที่นั่น ถือว่าเป็นสถานที่อีกแห่งที่สร้างความสยองขวัญได้เป็นอย่างดี พวกเราถือไฟฉายและทางด้านโทรศัพท์เพื่อถ่ายภาพเก็บบรรยากาศเอาไปทำวีดีโอ…

0 Comments