เขาไม่ใช่ลูกของฉัน
เดือนรู้สึกตื่นเต้นและมีความสุขที่สุดในชีวิตเมื่อได้อุ้มลูกชายตัวน้อยของเธอเป็นครั้งแรกหลังคลอด น้องบีม เด็กชายที่น่ารักน่าชัง และใบหน้าที่ละม้ายคล้ายกับเธอ ทุกอย่างดูสมบูรณ์แบบ แต่ความรู้สึกนั้นคงอยู่ได้ไม่นาน เมื่อเวลาผ่านไปไม่กี่เดือน เธอก็เริ่มสังเกตเห็นบางอย่างแปลก ๆ ในตัวลูกชายของเธอ น้องบีมดูไม่เหมือนเด็กคนเดิมที่เธอเคยอุ้มในวันแรกที่คลอด เขาดูไม่ตอบสนองต่อเธอเหมือนเด็กทั่วไปและบางครั้งดวงตาของเขาก็ดูเย็นชาและว่างเปล่า เหมือนกับว่ามีบางสิ่งที่ซ่อนอยู่ข้างใน วันหนึ่งขณะที่เดือนกำลังเปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูก เธอสังเกตเห็นรอยแปลก ๆ ที่ต้นคอของน้องบีม รอยนี้ดูเหมือนรอยสักหรือรอยจางๆ ของสัญลักษณ์บางอย่าง เธอพยายามเช็ดมันออก แต่ก็ไม่สามารถทำได้ ความกังวลเริ่มเข้ามาในใจของเธอ "นี่มันอะไรกัน?" เธอพึมพำ คืนหนึ่ง เดือนตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะได้ยินเสียงกระซิบแผ่ว ๆ ดังมาจากเตียงเด็ก เสียงนั้นไม่ใช่เสียงของน้องบีม แต่เป็นเสียงที่ไม่สามารถระบุได้…