Blog

คำว่าภูติ ผี ปีศาจเป็นคำที่ถูกใช้กันอย่างแพร่หลายจนแทบจะแทนที่กันและกันได้ แต่รู้หรือไม่ว่าแท้จริงแล้วสิ่งทั้งสามสิ่งนี้มีความหมายที่แตกต่างกันและสามารถถูกใช้ในการจัดประเภทสิ่งเหนือธรรมชาติที่คนไทยพบเจอให้แตกต่างกันได้ด้วย ภูติคือตัวตนที่เกิดขึ้นเองในธรรมชาติ คำว่าภูติเป็นคำที่ใช้ในการเรียกสิ่งเหนือธรรมชาติที่สิงสถิตอยู่ในธรรมชาติและเกิดขึ้นมาเองอย่างดูเหมือนไม่มีที่มาที่ไป เช่น นางตานี นางตะเคียน เทพารักษ์ เสือสมิง เจ้าที่ และอื่น ๆ อีกมากมาย โดยสิ่งที่ทำให้ภูติแตกต่างจากผีได้อย่างชัดเจนเลยก็คือโดยตามทั่วไปนั้นภูติจะเป็นตัวตนที่ไม่ได้เชื่อมโยงกับคนที่ตายไปแล้วกลายเป็นผี แต่สามารถเกิดขึ้นมาได้เองเมื่อเวลาผ่านไปจนสิ่งต่าง ๆ ในธรรมชาติเก็บเกี่ยวอิทธิฤทธิ์ ปาฏิหาริย์ ได้ หรือเมื่อสิ่งในธรรมชาติทำอะไรบางอย่างที่กระตุ้นให้พวกเขาเรืองอำนาจขึ้นมาได้ อย่างเช่น เสือสมิงและงูสมิงที่เคยเป็นแค่สัตว์ธรรมดาจนกระทั่งได้ฆ่าชีวิตของสิ่งอื่น ๆ ไปมากและเก็บเอาเสี้ยวหนึ่งของเหยื่อไว้กับตัวจนทรงพลังขึ้นมาได้ ผีคือคนที่ตายไปแล้วและเกิดใหม่เป็นตัวตนที่ยังยึดติด หลายคนอาจจะเข้าใจว่าผีคือ วิญญาณ ที่ยังไม่ไปเกิด…

เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อผมพยายามจะเอาที่นอนเก่าในป่าหลังบ้านที่ถูกวางทิ้งเอาไว้จนกลายเป็นแหล่งมั่วสุมของคนจรจัดไปทิ้งที่อื่น ผมคิดว่าหลังจากที่โยนมันทิ้งไปไกล ๆ ทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติ ไม่มีเสียงรบกวนตอนกลางคืน ไม่มีคนแปลก ๆ มาเดินป้วนเปี้ยน และไม่มีคนมายืนด้อม ๆ มอง ๆ เข้ามาในบ้านผมในยามวิกาล แต่เรื่องทั้งหมดก็ไม่ง่ายแบบนั้นเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้ผมรู้ว่า สิ่งที่ผมอยากให้หายไปนั้น ไม่ได้หายไปเลย หลังจากที่ผมเอาเตียงไปทิ้งเวลาก็ผ่านไปอีกหลายเดือน ผมเริ่มกลับมาใช้ชีวิตตามปกติ  จนกระทั่งคืนหนึ่ง  ผมได้ยินเสียงแปลกๆ จากป่า เสียงนั้นคล้ายกับเสียงคนเดินย่ำผ่านใบไม้แห้ง แต่เสียงมันดังชัดเจนเหมือนฝีเท้าคนเกินกว่าที่จะเป็นเพียงสัตว์ป่าทั่วไป ผมพยายามปลอบตัวเองว่าคงเป็นแค่ลมพัดหรือสัตว์เล็ก ๆ ทว่าเสียงนั้นก็ดังขึ้นเรื่อย ๆ ในคืนถัดมา และทุกครั้งที่ผมออกไปดู ผมไม่พบอะไรเลย…

หนึ่งในเรื่องเล่าของคนระยองที่ได้พบเจออยู่บ่อยครั้ง กับเรื่องราวของอาถรรพ์ต้นตะเคียน ที่มีความเฮี้ยนเป็นอย่างมาก ในปัจจุบันเป็นที่สิ่งสถิตของดวงวิญญาณนางรำ ที่หลายคนต่างร่ำลือเกี่ยวกับการขอหวย สิ่งที่หลายๆ คนได้รู้จักกับความเป็นมาของดวงวิญญาณนี้ เพียงแค่ทางด้านเดียว ช่วงเวลาที่หลายคนไม่อยากพบเจอที่แห่งนี้มากที่สุด วันคืนเดือนดับหรือคืนเดือนมืดที่ชาวระยองรู้จักดีและไม่อยากที่จะเฉียดเข้ามาใกล้บริเวณแถวนี้ เนื่องจากทุกคนที่ได้เข้ามา ต่างก็ได้เจอของดีเข้ากับตัว นี่ก็เป็นอีกเรื่องราวหนึ่งที่ฉันและแฟนก็ได้ประสบพบเจอกับช่วงเวลาที่หน้าหวาดกลัวจากที่นี่เช่นเดียวกัน เรื่องเล่าจากประสบการณ์จริงเกี่ยวกับดวงวิญญาณนางรำที่ทำให้เกือบตาย  สำหรับฉันแล้วไม่ใช่คนแถวนี้ จึงไม่ค่อยได้รู้ถึงช่วงเวลาที่เหมาะสมมากนัก เพียงแค่รู้ว่าที่นี่มีศาลและมีต้นตะเคียนที่หลายๆ คนและบูชา แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ได้รู้ถึงเรื่องราวเจาะลึกแต่อย่างใด ฉันกับแฟนหนุ่มได้ขับรถยนต์ผ่านในเส้นทางนี้ ในวันนั้นเป็นวันที่จันทร์ดับฟ้ามืด ฉันคิดว่าบรรยากาศแถวเส้นทางเมืองเก่านั้นดูโรแมนติกและมีมนต์ขลัง เพราะว่าเคยเห็นเหล่าบรรดาเพื่อนๆ ชอบแวะผ่านทางนี้เป็นประจำ เลยขับมาพักผ่อนหย่อนใจตรงริมหนองน้ำใหญ่นั่นเอง ในตอนนั้นบรรยากาศนั้นดีมาก แต่ก็ได้ยินเสียงแว่วเบาๆ เหมือนเสียงดนตรีบรรเลงอยู่ห่างๆ ฉันจึงได้สะกิดแฟนในช่วงเวลาที่เรายังหันตามเสียงอยู่ข้างๆ บอกกับเขาว่า…

ตำนานของสถานที่เสียชีวิตอย่างต่อเนื่อง หลายคนก็คงอาจที่จะเคยได้ยินเกี่ยวกับโค้งร้อยศพ สิ่งที่ผมอยากที่จะเล่าให้กับทุกคนฟังในครั้งนี้ คือเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ไม่เคยคิดว่าจะเกิดขึ้นกับเส้นทางการเดินทางไปกลับเป็นประจำ ด้วยความเป็นหนุ่มวัยทำงาน สิ่งที่ผมทำบ่อยมากที่สุดในตอนนั้น นั่นก็คือ การเดินทางกลับบ้านในช่วงที่ฟ้ามืด เรื่องราวเหล่านี้สำหรับคนอื่นอาจจะเป็นเรื่องที่ไม่ได้มีความน่าสนใจ แต่ปัญหาติดตรงที่ในวันนั้น ผมได้ไปงานสังสรรค์งานเลี้ยงวันเกิดของเพื่อนและได้เดินทางกลับมาจากประมาณ 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืน เป็นเวลาเลิกของปาร์ตี้ส่วนใหญ่และผมก็ได้เจอดีเข้ากับตัว   เรื่องราวความเฮี้ยนของสี่แยกและทางโค้ง ที่ตัวเมืองจังหวัดนครราชสีมา  ผมรู้สึกได้เลยว่าเรื่องที่ผมกำลังได้พบเจออยู่นั้นไม่ธรรมดาเป็นอย่างมาก หลายคนอาจจะรู้จักสถานีหัวรถไฟที่โคราช จะมีโค้งและทางแยกที่อยู่ใกล้ก่อนที่จะตรงเข้าไปในเมือง ตรงนั้นเป็นจุดที่ผมนั้นเดินทางกลับบ้านด้วยการขับรถจากจักรยานยนต์ เป็นยานพาหนะคู่ใจของผม ตั้งแต่เริ่มงานจนถึงทุกวันนี้ แต่สิ่งที่ได้พบเจอยามราตรี นั่นก็คือเหมือนเงาของผู้ชาย ที่ยืนอยู่ใกล้กับทางที่ผมจะไปตอนติดช่วงสี่แยก ในตอนนั้นผมรู้สึกเย็นที่หลังมากและมีความรู้สึกหนาวลงมาแต่บริเวณแผ่นหลัง แต่ผมเองก็ไม่ได้ใส่ใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นรอบข้างมากนัก เพราะตอนนั้นผมคิดว่าอาจจะเป็นแค่เรื่องบังเอิญที่รู้สึกหนาวขึ้นมา…