Blog

สำหรับเรื่องราวในวันนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับแท็กซี่ที่อยู่ในประเทศญี่ปุ่น โดยมันเกิดขึ้นกับเมืองเล็ก ๆ เมืองหนึ่งรอบนอกของเขตเมืองหลวงในประเทศญี่ปุ่น ซึ่งในประเทศญี่ปุ่นนั้นด้วยความที่ระบบการเดินทางสาธารณะ โดยเฉพาะรถไฟค่อนข้างจะดีเป็นอย่างมากทำให้หากคุณพักอาศัยในเมืองรอบนอกก็สามาถนั่งรถไฟไปทำงานในตัวเมืองชั้นในได้ในยามเช้าและนั่งรถไฟกลับมายังเมืองของตนเองได้ในยามเย็นของวันเดียวกัน ซึ่งหญิงสาวคนหนึ่งที่เราขอสมมุติชื่อว่าคุณเอ เธอเป็นหญิงสาววัยเพิ่งจบทำงานอีกคนหนึ่ง ที่จำเป็นต้องสู้ชีวิตด้วยการสมัครงานได้งานที่เมืองโตเกียว แต่ด้วยความที่ค่าเช่าที่พักในตัวเมืองหลวงนั้นแพงเป็นอย่างมากแถมเงินเดือนเธอก็น้อย ด้วยเหตุนี้เอง ทำให้ยอมทนลำบากนั่งรถไฟไปทำงานตอนเช้า และนั่งรถไฟตอนเย็นกลับมา วันเกิดเหตุปรากฏว่าเธอจำเป็นต้องทำงานจนดึกกว่าได้เลิกงานและกว่าจะต่อรถไฟกลับมายังเมืองของตนเองก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว  แต่ก็ยังมีคนทำงานหลายคนมายืนที่ป้ายรถเมล์เพื่อรอใช้บริการรถแท็กซี่ที่มีเพียงไม่กี่คันในบริเวณนั้นขับรถให้บริการรับส่งผู้โดยสารอยู่ ซึ่งคุณเอก็ได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรพูดคุยกับคุณแม่ตรงบริเวณป้ายรถเมล์ว่าตัวเองถึงไหนแล้ว และจะนั่งรถไปลงที่บริเวณไหนก่อนจะเดินเข้าบ้านไป หลังจากนั้นในเวลาไม่นานก็ถึงคิวของคุณเองที่จะใช้บริการรถแท็กซี่ หลังจากแท็กซี่วิ่งออกมาพักใหญ่ คุณเอก็ตกใจเมื่ออยู่ดี ๆ รถแท็กซี่คันดังกล่าวก็ไม่จอดตรงหน้าตึกบริเวณที่พักของเธอ และกลับเร่งความเร็วขับรถเลยมา คุณเอตกอกตกใจว่าตนเองคงจะเจอโชเฟอร์แท็กซี่ที่เป็นอาชญากรแล้วก็เป็นได้ เธอทำอะไรไม่ถูกหรือจำเป็นต้องตัดสินใจกระโดดลงจากรถแต่ด้วยความเร็วรถแบบนี้คงจะเจ็บหนัก อย่างไรก็ตาม โชเฟอร์ก็พูดขึ้นว่า “คุณผู้โดยสารใจเย็น ๆ นะครับรอสักครู่”…

โดยเรื่องราวเริ่มต้นจากเอและบีสองพี่น้องอารมณ์ดีจอมกวนที่กลุ่มเพื่อนตั้งฉายาให้ว่าแฝด แสบสนิท เพราะมักจะวางแผนกลั่นแกล้งกลุ่มเพื่อนและคนที่สนิทอยู่เสมอ ซึ่งพวกเขาทั้งสองก็ได้เดินทางไปศึกษาต่อยังต่างประเทศเป็นเวลานานกว่า 2 ปีแล้ว อยู่ดี ๆ ทั้งสองก็กลับมาปรากฏตัว ๆ ที่หน้าบ้านของซีเพื่อนสนิทในกลุ่มของพวกเขา ซึ่งพักอาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งเขตชานเมืองกรุงเทพฯ เอและบีก็ได้บอกออกมาว่าพวกเขาอยากมาเซอร์ไพรส์ซีเลยกลับมาโดยไม่ได้แจ้ง และวันนี้ก็ได้ซื้ออาหารและเครื่องดื่มกลับมากินกัน หลังจากกินดื่มกันเพิ่มค่ำมืดอยู่ดี ๆ เอหรือบีก็แสดงตัวขอเอาจานและอาหารที่ทานกันเสร็จไปเก็บที่ครัว จากนั้นไม่นานโทรศัพท์มือถือของซีก็ดังขึ้นเป็นเสียงของดีเพื่อนอีกคนหนึ่งในกลุ่ม โทรเข้ามาดูแตกตื่นตกอกตกใจบอกออกมาว่า   “พี่ซี ๆ รู้ข่าวหรือยัง” “รู้เรื่องอะไรกันล่ะ” “เจ้าเอกับบีมันตายแล้วพี่เครื่องบินมันตกระหว่างบินกลับมาเมืองไทยเมื่อคืน” ข่าวดังกล่าวทำเอาซีตกใจจากนั้นก็ค่อย ๆ ตั้งสติเดินไปเปิดประตูบ้านเพื่อจะไปหาที่ตั้งหลักที่อื่นก่อน แต่แล้วหน้าประตูเขาก็พบว่า “จะไปไหนเหรอพี่ซี”…

สำหรับเมืองใหญ่อย่างเช่นกรุงเทพฯ หรือแม้แต่เมืองอื่น ๆ ตามต่างจังหวัดที่ถือว่าเป็นเมืองใหญ่  หลายท่านก็อาจจะเคยพบเคยเห็นตึกร้างที่ถูกทิ้งเอาไว้อยู่ท่ามกลางตึกสูงระฟ้าอันทันสมัย โดยเฉพาะในเขตกรุงเทพฯ จะมีตึกแบบนี้อยู่หลายตึกเช่นเดียวกัน อันเป็นผลมาจากปัญหาทางเศรษฐกิจในอดีต แต่พวกท่านอาจจะยังไม่ทราบว่าแม้ว่าตึกเหล่านั้นจะเป็นตึกร้างที่สร้างไม่เสร็จก็ตาม แต่ในความผิดจริงแล้วหลายตึกยังมีเจ้าของหรือบริษัทที่ครอบครองตึกและพื้นที่ดังกล่าวก็ยังคงการจ้างยามหรือเจ้าหน้าที่คอยดูแลพื้นที่ดังกล่าวอยู่ ไม่ให้ใครเข้าไปก่อความวุ่นวายหรือขโมยทรัพย์สินสิ่งใดหรือทำสิ่งใดอันผิดกฎหมาย เพราะหากปล่อยให้กลายเป็นแหล่งมั่วสุมแบบนั้น และเกิดเหตุขึ้นเจ้าของตึกอาจจะต้องรับผิดชอบเสียเอง โดยยามหนึ่งก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ถูกโยกย้ายโดยด่วนให้มาทำงานเฝ้าตึกร้างขนาดใหญ่แห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร ในช่วงแรกทำงานก็ผ่านไปด้วยดี แต่เพียงผ่านมาไม่กี่วันเท่านั้นยามหนึ่งก็พบเจอกับปัญหาขึ้น เมื่อคู่หูของเขาอย่างพี่ยามสองที่ค่อนข้างจะมีอาวุโสมากกว่าเขา และเข้ามาทำงานนานกว่าเขาอยู่เล็กน้อยในวันนี้กลับมีท่าทางแปลกไป อยู่ ๆ ก็ขยันขันแข็งขอเดินตรวจไปรอบตัวตึก จากนั้นอยู่ดี ๆ ยามสองก็โทรมาบอกว่า “ช่วยด้วยมีคนกำลังไล่ตามจะทำร้ายเขาอยู่”ซึ่งยามหนึ่งก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ด้วยความเป็นห่วงก็ได้ขึ้นไปตามหายามสองบนตึกร้างที่มีความสูง 10 กว่าชั้น ท่ามกลางความมืดมิดเนื่องจากระบบไฟฟ้าของทั้งตึกนั้นไม่มีแล้ว มีเพียงกระบอกไฟฉาย…