Blog

สำหรับเรื่องสยองขวัญเกี่ยวกับเรื่องราวของผีในโรงเรียนนั้นก็มีอยู่เป็นจำนวนมาก แต่สิ่งที่เรียกได้ว่าพิเศษสุดๆ นั่นก็คือแม้กระทั่งโรงเรียนเตรียมอนุบาลก็ยังมีดวงวิญญาณที่ไม่ยอมไปผุดไปเกิด แน่นอนว่าพ่อแม่ของเขาก็ไม่ทราบเช่นเดียวกันว่าลูกของตัวเองนั้นยังรอคอยวันที่เขาจะกลับบ้านอยู่ทุกวัน สวัสดีฉันชื่อนาค เป็นครูฝึกสอนของศูนย์เด็กเตรียมอนุบาล อยู่ที่จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นจังหวัดขนาดใหญ่ ฉันนั้นคิดว่าเรื่องราวที่ฉันเจอไม่ใช่เหตุการณ์ทั่วไปและแน่นอนว่า ทุกคนที่เอาลูกหลานมาฝากไว้ จะต้องกลับมารับพวกเขาไปทุกคน ดวงวิญญาณที่ไร้เดียงสา พร้อมแรงปรารถนาอันน่าหวาดผวา  สำหรับฉันนี่อาจจะเป็นเรื่องที่แปลกใหม่แบบสุดๆ เพราะว่าในช่วงเวลาปกติฉันจะว่าจ้างคุณครูผู้ชายให้มานอนเฝ้าอยู่ที่ศูนย์เตรียมอนุบาลอยู่เสมอ ถ้าหากในช่วงนั้นเป็นเวรของฉันโดยตรง ฉันก็จะใช้บริการคุณครูเหล่านั้น คิดเอาไว้ว่าเป็นอะไรที่สะดวกสุดๆ ในการกลับบ้านพักผ่อนแบบสบายใจ แต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ฉันตั้งใจเอาไว้ในวันนั้น เพราะว่าจะต้องเตรียมเอกสารให้เด็กเล็กที่กำลังจะกลับบ้านแล้ว จะต้องพูดคุยกับผู้ปกครองของเขา ฉันจึงได้คิดว่าวันนี้จะนั่งทำงานให้เสร็จในการเตรียมงานแล้วค่อยพักผ่อนที่โรงเรียนสักวัน เป็นสิ่งที่ฉันตั้งใจเอาไว้ แต่นั่นก็ทำให้ฉันพบกับเรื่องที่น่าหวาดหวั่น ทำให้ฉันมองสถานที่นี้ใหม่ในทันใด เรื่องราวเกิดขึ้นในวันที่ 5 มกราคมปี 2563…

ความตายนั้นอยู่ใกล้ตัวเรา สิ่งนี้เป็นคำพูดที่ติดปากของคนที่ทำอาชีพเกี่ยวกับความตายอยู่เสมอ นั่นคือคำกล่าวของสัปเหร่อที่มักจะทำหน้าที่เผาศพ ของคนที่เสียชีวิตและต้องการทำพิธีในวัดและในครั้งนี้ ตาโรจน์ แกนั้นก็ตายด้วยความชราเช่นเดียวกัน แกเป็นสัปเหร่อที่นี่มานานมากกว่า 20 ปี ผมเป็นเด็กวัดอยู่ที่นี่ไม่ได้นานมากนักแต่ก็สนิทชิดเชื้อกับตาแกมาก แกก็มีบ้านพักเป็นบ้านห้องแถวที่อยู่ด้านท้ายวัด เป็นบ้านประจำตำแหน่งที่คนมีหน้าที่ภายในวัดจะสามารถอยู่ฟรีได้ เป็นสวัสดิการรูปแบบหนึ่ง ทำให้ผมดีใจมากถ้าหากผมรักหน้าที่นี้ผมก็จะได้มีที่อยู่ แต่นั่นก็ทำให้ผมได้พบเจอเรื่องราวเฮี้ยนของดวงวิญญาณสัปเหร่อในยามราตรี ดวงจิตสุดเฮี้ยนที่หวงแหน  ขออนุญาตเล่าเรื่องของตัวเองก่อน ผมชื่อบอย เป็นสัปเหร่อที่มาใหม่ เพิ่งจะได้เข้ามาทำงานในตำแหน่งนี้เมื่อก่อนอยู่ในวัดและนอนในห้องรวมกับรุ่นพี่ แต่ในตอนนี้ก็จะย้ายมาอยู่ที่บ้านด้านหลังนี้โดยตรง ซึ่งข้าวของ โดยรวมของตาที่เป็นสัปเหร่อ ก็มีของมีค่าอยู่หลายอย่างหลายชิ้น ผมจึงได้รวบรวมของเหล่านั้นเอาไปไว้ที่บริเวณที่วางพิง หวังเอาไว้ว่าจะนำไปให้หลวงพ่อ เพื่อจะมีประโยชน์ในครั้งต่อไป ในคืนนั้นผมได้เข้าไปนอนภายในห้อง ผมได้ยินเสียงในช่วงเวลา 1:00…

หนึ่งในสิ่งที่หลายๆ คนอาจจะชื่นชอบในการเลือกซื้อมาใช้ ก็คงจะเป็นของมือสองนี่แหละที่บอกได้เลยว่าช่วยให้ประหยัดเงินได้ง่ายมากๆ โดยเฉพาะเครื่องใช้ภายในบ้าน จากราคาหลักพันบางทีเหลือราคาหลักร้อยเลย ถือว่าเป็นอีกอย่างหนึ่งที่ฉันนั้นได้ไปซื้อมาจากในตลาดของมือสองที่อยู่กับสถานีรถไฟจตุจักร เป็นของที่เรารู้สึกว่ามันดูดีและดูคลาสสิคเป็นอย่างมาก เป็นกระจกบานใหญ่ที่ขอบเป็นลายไม้สีเหลืองปาดไม้แดงดูเก๋สุดๆ เลย แต่เรื่องราวต่างๆ ก็เกิดขึ้นกับพวกเรา 2 คนพี่น้อง ที่ไม่ได้รู้เรื่องว่าพวกเรานั้นได้นำสิ่งแปลกปลอมเข้ามาในบ้าน ทำให้ครอบครัวนั้นเจอเรื่องหน้าหวาดผวาและนี่คือเรื่องราวจากกระจก ที่ทำให้น้องสาวของฉันหวาดกลัวกระจกและเงาสะท้อนจนต้องเข้าโรงพยาบาลเลย ความลี้ลับของอีกหนึ่งคนในเงาสะท้อน  เรื่องราวมีอยู่ว่าวันหนึ่ง พวกเรา 2 คนพี่น้องได้เดินไปเที่ยวเล่นที่ตลาดจตุจักร เป็นตลาดในกรุงเทพฯ ที่ใหญ่มาก ฉันชื่อน้ำหนึ่งเป็นพี่สาวและน้องสาวของฉันชื่อต้มจืด เป็นสิ่งที่คุณแม่ชอบมากเลยตั้งเป็นชื่อเล่นของเธอ ในวันนั้นถือว่าเป็นวันที่สนุกสนานมาก พวกเราได้เดินผ่านไปยังโซนของเก่าที่ดูคลาสสิคดูมินิมอล แล้วเราก็ได้ไปเจอกับกระจกบานใหญ่บานหนึ่งที่อยู่ในร้านขายของเก่าลึกๆ มีเจ้าของร้านเป็นลูกชายกำลังเฝ้าอยู่และได้ขายกระจกนี้ให้กับเราในราคาถูกมาก เพียงแค่…

สิ่งที่น่าจดจำมากที่สุดอีกหนึ่งเรื่องในชีวิต ก็คงจะเป็นเรื่องเพื่อนสมัยวัยรุ่นนี่แหละที่ผมชอบมาก แต่ความทรงจำส่วนใหญ่ก็มักจะเป็นเรื่องผจญภัย ดื่มเหล้าและเรื่องเฮฮา นี่ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมนั้นจะจดจำไปตลอดชีวิต เพราะว่าผมได้สูญเสียเพื่อนคนสำคัญไป ในปี 2556 ในตอนนั้นผมยังเป็นวัยรุ่นอยู่และคึกคะนองเป็นอย่างมาก ผมจำได้ว่าในช่วงนั้นได้เดินทางไปกับเหล่าบรรดาของเพื่อนที่รักในการผจญภัยและชื่นชอบในเรื่องเล่าเรื่องผีและข้อห้ามต่างๆ  และได้ไปลองดีที่เรียกได้ว่าจดจำเรื่องนี้ไปตลอดจนถึงปัจจุบัน โรงงานร้างกับเงาปริศนาที่อัญเชิญความตาย  ในช่วงเดือนเมษายนของปีนั้น ผมจำได้ดีว่า ผมกับเพื่อนๆ นั้นไปยังโรงงานล้างอยู่ที่ปทุมธานีที่ถูกไฟไหม้ เห็นบอกว่าเป็นโรงงานที่มีคดีความเกี่ยวกับการทำงานหนักและมักจะมีผู้เสียชีวิตในไซต์งาน ส่วนใหญ่นั้นจะเป็นชาวต่างด้าวและเป็นกลุ่มคนที่ลักลอบหนีเข้าเมืองมาทำงานกัน แต่ที่นี่ก็ถูกปิดไปได้ประมาณเกือบจะ 20 ปีแล้ว ผมจึงได้เข้าไปกับเหล่าบรรดาของเพื่อน เพราะมีคนเล่าสู่กันฟังว่าที่นี่นั้นผีดุและมีความเฮี้ยนระดับต้นๆ ที่น่ากลัว ผมจึงได้พยายามเข้าไปลองดูพิสูจน์ความจริงกับเพื่อนอีก 3 คน เป็นอะไรที่ท้าทายสุดๆ เลย ก่อนอื่น…