เรื่องสยองของโรงแรมไร้นามทางเข้ากรุงเทพฯ
ประสบการณ์ที่น่าหวาดหวั่นเกี่ยวกับคนที่ทำงานไกลบ้าน กับเรื่องราวสยองขวัญนี่แหละที่เป็นอะไรที่ผมไม่ชอบที่สุด แต่สุดท้ายผมก็ได้พบเจอประสบการณ์เหล่านั้นในรูปแบบประสบการณ์ตรงกับการพักโรงแรมไร้ชื่อสุดสยอง ก่อนที่จะเข้ากรุงเทพฯ เพื่อที่จะมาทำงานในวันธรรมดาทั่วไป สวัสดีผมชื่อ แม็ก เป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ของการไฟฟ้า ซึ่งในช่วงวันหยุดยาวที่ได้พักผ่อนหลังจากทำงานหนักหลากหลายวันในช่วงเวลาก่อนหยุดทำงาน ผมใช้เวลาส่วนใหญ่นั้นกลับบ้านที่พัทลุง เป็นอะไรที่ดีมากๆ เลย แต่ในช่วงเวลาขากลับ ผมนั้นรู้สึกเหนื่อยมากๆแต่ก็เห็นป้ายหลอดไฟกลมที่เขียนคำว่าโรงแรมอะไรสักอย่าง ด้วยความง่วงผมจึงอยากที่จะหาห้องพักและนั่นคือ จุดเริ่มต้นของความสยองขวัญในคืนนั้นที่ทำเอาผมจดจำไม่มีวันลืม เหตุการณ์สุดประหลาด ของโรงแรมไร้นาม ได้ขับรถเข้าไปในสถานที่จอด ต้องขอบอกเลยว่ารกมาก มีกรงไม้อยู่ด้านข้างและมีเศษกระจกเหมือนซ่อมแซมทำความสะอาด มีประตูวางอยู่ในช่องจอดรถด้านข้าง ที่เหลือว่างหมด ผมไม่คิดอะไร นั่นจึงทำให้ผมนั้นเดินเข้าไปทางด้านหน้า ซึ่งในคืนนั้นมียายที่เป็นเจ้าของที่พักบอกว่าห้องนั้นไฟดับมืดไปหมด ตอนแรกก็คิดอยู่ว่าทำไมถึงมืดๆ ผมบอกว่าไม่เป็นไรเ พราะผมง่วงเลย อยากจะหาที่นอนเท่านั้นเอง…