Blog

เรื่องเล่าสุดสยองของวัดร้างที่จังหวัดสิงห์บุรี เกี่ยวกับความตายที่มักจะเกิดขึ้นอยู่บ่อยครั้ง จนกระทั่งไม่มีใครกล้าอาศัยอยู่ในบริเวณวัดแห่งนั้น คาดว่าจะเป็นอาถรรพ์ของผู้ที่ลบหลู่และก็กล้ำกรายเข้าไปในบริเวณของสถานที่แห่งนั้นและได้ไปเหยียบย่ำสถานที่โบราณ เป็นเมืองร้างแห่งความตาย เรื่องจริงจากทาง วัดอัมพวัน วัดขุนโลก ของสิงห์บุรี  สถานที่บางส่วนของที่นี่เป็นพื้นที่วัดร้าง ซึ่งเรียกได้ว่าไม่มีใครกล้าเข้าไปอยู่ เพราะว่าเฮี้ยนมาก เนื่องจากในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มีการต่อสู้ของหมู่บ้านบางประจันกับทางด้านกองทัพพม่า เกิดขึ้นในจุดต่างๆ บริเวณแถวนี้จึงมีผู้เสียชีวิตเป็นจำนวนมาก ทำให้หลายๆ คนหวาดกลัวและไม่กล้าอยู่อาศัยในบริเวณแถวนี้อีกเลย แต่อย่างไรก็ตามในบางครั้งก็มีคนจากนอกพื้นที่พยายามเข้ามาอยู่อาศัย แต่นั่นก็ทำให้หลายๆ ครั้ง หลายๆ ครา มีผู้ที่หมายปองที่จะเข้ามาพักอาศัยในพื้นที่เหล่านี้ก็มีอันเป็นไป นี่ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่พวกเราเหล่าบรรดากู้ภัยได้ไปเก็บศพและได้พบเจอเรื่องราวสุดประหลาดเช่นเดียวกัน ในช่วงวันที่ 15 เดือนธันวาคมปี 2536 เกิดเหตุวินาทีชีวิตเกิดขึ้นที่บริเวณท้ายวัด…

ความเชื่อของชาวประมงตั้งแต่สมัยก่อน คนส่วนใหญ่นั้นมักจะหวาดกลัวกับเรื่องราวอัปมงคลของผีพรายและทูตในน้ำ เรื่องนี้ผมได้พบเจอกับตัวเองและมีประสบการณ์เกี่ยวกับความสยองขวัญของการไปเป็นลูกเรือประมง เรื่องราวสุดสยองของเรือประมง  ผมขอบอกตามตรงว่าในตอนนั้นผมหางานอยู่และสนใจที่จะไปเป็นแรงงานในเรือประมงอยู่ที่ภูเก็ ตในตอนนั้น ส่วนใหญ่จะได้รับความนิยมเป็นรูปแบบเรือประมงหาของทะเล ที่ออกเดินทางประมาณ 3 วัน 2 คืนใกล้ๆ แล้วกลับมา เพื่อที่จะนำอาหารทะเลมาส่งให้กับนักท่องเที่ยวได้กินกัน และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด ผมจำได้เลยว่าวันที่ผมออกเดินทางนั้นก็คือวันที่ 9 กันยายนปี 2566 ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่อากาศดีมากๆ แต่คนที่ไปเป็นกลุ่มล่องเรือ ก็จะมีลูกพี่ 1 คนและลูกน้อง 3 คน นับรวมผมไปด้วยทั้งหมดก็จะเป็น 4 คนพอดี ในช่วงเวลากลางคืน…

โดยเรื่องราวของเราในวันนี้จะกล่าวถึง “คุณเอก” (สมมุติ) ที่อยากได้บ้านเป็นอันมาก หากแต่ด้วยราคาที่ดินและบ้านจัดสรรสูงขึ้นอย่างในปัจจุบันทำให้บ้านหลังใหม่ในทำเลดี ๆ เขาแทบไม่มีสิทธิ์จะฝันถึงได้ หากแต่ด้วยความไม่ยอมแพ้ในที่สุดก็ไปเจอบ้านทาวน์เฮ้าส์มือสองหลังหนึ่ง ในทำเลที่เรียกว่าห่างไกลผู้คน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยอมซื้อและเข้าอยู่     หลังจากลงทุนรีโนเวทตกแต่งบ้านใหม่ก็ได้ฤกษ์เข้าไปอยู่อาศัย แต่ก็มักมีเรื่องราวแปลก ๆเกิดขึ้น นั่นคือการที่เพื่อนบ้านในหมู่บ้านเดียวกันในช่วงยามเย็นมักจะปิดประตูบ้านพร้อมปิดม่านหน้าต่างแทบไม่มีบ้านหลังใด ๆ เปิดหน้าต่างหรือเดินออกมานอกบ้านให้เห็นแตกต่างจากช่วงกลางวันที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา นอกจากนี้ที่หน้าต่างชั้น 2 ของบ้านหลังนี้ ซึ่งเปิดออกด้านหลังของบ้านจะมองเห็นที่ดินว่างเปล่าหลังหมู่บ้านที่มีต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่งตั้งอยู่มีผ้า 3 สี ผูกเต็มต้นพร้อมกับมีเครื่องเซ่นมากมายที่ใครไม่รู้มักไปวางเอาไว้ ซึ่งคุณเอกฝันว่ามีคนไปผูกคอตายที่ต้นไม้ต้นนั้น อยู่มาช่วงหนึ่งก็เกิดวิกฤตทางเศรษฐกิจทำเอากิจการของคุณเอกเริ่มแย่เขาจึงตัดสินใจเดินไปไหว้ต้นไม้พร้อมอธิษฐานว่าถ้าธุรกิจของตนดีขึ้นจะสร้างศาลขนาดใหญ่ให้ ไม่น่าเชื่อว่าไม่นานจากนั้นธุรกิจต่าง ๆของคุณเอกก็ดีขึ้นจนเขาจำต้องไปสร้างศาลพร้อมจัดวางตุ๊กตาต่าง ๆ …

ในซอยเล็กๆ เงียบสงบแห่งหนึ่ง แอน หญิงสาววัยทำงานเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่ในห้องเช่าชั้นสองของอพาร์ตเมนต์เก่า เธอชอบที่นี่เพราะราคาถูกและอยู่ใกล้ที่ทำงาน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจคือ เพื่อนบ้านชายชราที่อยู่ห้องตรงข้าม เขามักจะนั่งเงียบ ๆ อยู่หน้าห้องมองมาที่เธอทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน สายตาของเขานั้นเย็นชาและน่าขนลุกจนทำให้แอนรู้สึกไม่สบายใจทุกครั้งที่สบตากับเขา คืนแรกที่แอนย้ายเข้ามา เธอนอนหลับสบายจนถึงช่วงดึก แต่แล้วจู่ ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนมีใครบางคนกำลังจ้องมองเธออยู่จากหน้าต่าง แอนหันไปมอง เห็นเงาบางอย่างเคลื่อนผ่านไป เธอคิดว่าตัวเองอาจจะคิดมากไปเอง จึงพยายามหลับตาและนอนต่อ คืนต่อมาในขณะที่แอนกำลังนอนหลับ เธอได้ยินเสียงฝีเท้าก้าวเบา ๆ อยู่ที่ระเบียงด้านนอก เสียงนั้นชัดเจนมากพอที่ทำให้เธอสะดุ้งตื่น แอนลุกขึ้นนั่งและมองไปยังหน้าต่างอีกครั้ง แสงจันทร์ส่องสลัว ๆ เผยให้เห็นเงาคนที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ…