โรงเรียนผีดุ

You are currently viewing โรงเรียนผีดุ

ทุกคนเคยรู้สึกเหมือนกันไหมว่า เวลาตอนเป็นเด็กนั้นมักจะพบเจอสิ่งที่แปลกประหลาดคล้ายคลึงกันประมาณ 1 – 2 อย่าง ในปัจจุบันผมก็เคยได้ประสบพบเจอเรื่องราวแบบนั้นมา จากการได้ย้อนถึงวัยที่ตัวเองยังเป็นนักเรียนและได้เข้าค่ายลูกเสือในโรงเรียนแห่งเดิม แน่นอนว่าในตอนนั้นเรารู้สึกสนุกไปกับเหล่าบรรดาเพื่อนๆ เป็นอย่างมาก แต่ก็มีหลากหลายเหตุการณ์ที่ทำให้รู้ว่าโรงเรียนที่ผมนั้นได้ทำการเล่าเรียนและอาศัยอยู่ในช่วงกลางวัน แต่ตอนกลางคืนนั้นมันน่ากลัวจนแทบที่จะหยุดหายใจ

เนื้อเรื่องความเป็นมากับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น 

เอาแหละผมขอเท้าความถึงช่วงเวลานั้นให้กับทุกคนได้ทราบไปพร้อมกัน ตอนนั้นผมกำลังอยู่ชั้น ป. 5 เหล่าบรรดา ลูกเสือ ส่วนใหญ่ก็พักแรมอยู่ภายนอกอาคาร แน่นอนว่าเหล่าผู้หญิงเนตรนารีพักอยู่ในตัวอาคารกับคุณครูบางส่วนเช่นเดียวกัน แต่สิ่งที่ไม่คาดฝันที่เรานั้นได้พบเจอก็เกิดขึ้น เหล่าบรรดาคุณครูให้จุดเทียนขึ้นมาคนละเล่ม สิ่งเหล่านี้ไม่ได้อยู่ในแผนการเกี่ยวกับการเข้าค่ายของเราโดยตรง แต่คุณครูที่เป็นคนดูแลเหล่าผู้ชายนั้นนึกสนุกให้เล่า 100 เรื่องผีในช่วงการเข้าค่ายและดับเทียน หลังจากเล่าเรื่องเสร็จแล้ว เป็นสิ่งที่ผมรู้สึกได้ว่าชวนสยองขวัญที่สุดเลย

ผี

หลังจากนั้นทุกคนก็ได้ทำตามที่คุณครูบอกอย่างกล้าๆ กลัวๆ แต่ทันใดนั้นเองก็เริ่มเล่าไปถึงเรื่องที่ 68 ในตอนนั้นผมสามารถสังเกตแววตาและความเย็นยะเยือกจากเหล่าบรรดาของเพื่อนได้ด้วยความหวาดกลัว พวกเรานั่งล้อมกองไฟและทำเรื่องราวเหล่านี้ต่อเนื่องกันไป ทำให้บรรยากาศอันเงียบสงบนั้นน่าขนลุกยิ่งกว่าเดิม แล้วทันใดนั้นคุณครูก็ได้เล่าเรื่องที่ 69 เกี่ยวกับโรงเรียนที่ได้สร้างบนพื้นที่ของป่าช้าที่อยู่แถวบริเวณวัด นั่นเป็นเรื่องที่เคยโด่งดังเมื่อในสมัยก่อน คุณครูนั้นยังไม่ได้ย้ายเข้ามา ถือว่าเป็นเรื่องราวที่ชวนขนหัวลุกเกี่ยวกับการเข้าเวรของคุณครูที่เกิดเหตุพบเจอ ประตูทุกบานเปิดปิดและหน้าต่างลั่นกลอนเอง เป็นสิ่งที่เข้ากับบรรยากาศในช่วงนั้นมากๆ เลย

ผี

สิ่งที่ไม่คาดฝันได้เกิดขึ้น 

อยู่ดีๆ ในตอนนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะอันบางเบามากับสายลมที่พัดและเทียนของคุณครูที่อยู่ในมือก็ดับลงอย่างฉับพลัน ในตอนนั้นทำเอาหัวใจของผมตกอยู่ในความหวาดกลัว แล้วเพื่อนผู้ชายหลายๆคนก็หน้าซีดไปพร้อมๆ กัน ได้ยินเสียงกรีดร้องมาจากตัวอาคาร เหล่าบรรดาคุณครูและเหล่านักเรียนหญิงต่างร้องตะโกนขึ้นมาอย่าง คลุ้มคลั่ง ทุกคนที่เป็นลูกเสือที่นั่งล้อมวงต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้เห็นในตอนนั้น ทำให้เพื่อนของผมหลายๆ คนถึงขั้นวิ่งหนีออกจากเขตบริเวณโรงเรียน แต่ในช่วงเวลาอีกไม่นานก็สงบลง คุณครูได้อธิบายว่าตอนนั้นเกิดการนอนละเมอและตกใจเป็นหมู่คณะ แต่สิ่งนั้นไม่ได้อยู่ในความเชื่อของพวกเราเลยแม้แต่น้อย ว่ามันเป็นเหตุการณ์ที่ปกติธรรมดาเป็นสิ่งที่ทำให้ผมจดจำโรงเรียนที่จังหวัดขอนแก่นแห่งนั้นมาตลอดชีวิต ผมจะไม่มีวันลืมอย่างแน่นอน