Blog

ขอสวัสดีทุกท่านได้ยินดีที่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง สำหรับเรื่องราวสยองขวัญสั่นประสาท และเรื่องราวสยองขวัญ ภูตผี และวิญญาณ โดยเรื่องราวของเราในตอนนี้จะขอนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่มีสัมผัสพิเศษชื่อเรื่อง “เด็กหญิงจิตหลุด” โดยเรื่องราวสยองขวัญของเราในวันนี้จะกล่าวถึงคุณผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีประสบการณ์สยองขวัญสั่นประสาทตั้งแต่วัยเด็ก ซึ่งเราขอสมมุติชื่อให้กับเธอว่า “น้องปอง” เธอเป็นคนที่ได้ชื่อว่ามักจะมองเห็นสิ่งที่เหนือธรรมชาติมาตั้งแต่เด็ก ๆ ภายหลังจากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงที่ทำให้พ่อกับแม่เธอเสียชีวิต โดยในวันหนึ่งตอนที่อยู่ประมาณชั้นประถม คุณปองได้เดินทางกลับจากโรงเรียนพร้อมกับพี่ชายที่อยู่ในโรงเรียนเดียวกันโดยเดินผ่านวัดประจำหมู่บ้าน ซึ่งคุณปองได้บอกว่าในขณะที่เดินผ่านวัดนั้นเธอก็มองเห็นวิญญาณคุณลุงข้างบ้านที่มักชอบดื่มเหล้าและทำร้ายร่างกายลูกเมียอยู่เสมอในเวลานี้กลายเป็นวิญญาณที่มีโซ่ล่ามติดอยู่ในพื้นที่วัด   ขณะนั่นเองพี่ชายก็รู้สึกว่าน้องสาวไม่เดินตามมาพอหันไปกลับพบว่าคุณปองได้นอนฟุบลงที่พื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะหน้าที่คุณปองเธอรู้สึกตัวว่าได้เดินตามคุณแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วก่อนหน้านั้นไปยังบ้านหลังหนึ่ง คุณปองเล่าว่าเธอมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้อยู่กับคุณแม่อีกครั้ง ทันใดนั้นเองก็มีเสียงร้องบอกมาว่า “ออกมาเร็วลูก” ซึ่งปรากฏเป็นคุณตาของเธอที่เสียไปแล้วมาดึงตัวเธอออกมา ในขณะที่คุณแม่ที่เห็นอยู่กลับเริ่มบิดเบี้ยวแล้วกลายร่างเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้รูปร่างที่น่าเกียจและน่ากลัว มองด้วยความอาฆาตแค้น แต่ชายแก่ก็ไม่สนใจอะไรดึงมือคุณปองให้เดินตามมาเรื่อย ๆ พร้อมกับคำพูดที่ว่า “พวกนี้มันดูแลลูกหลานข้าอย่างไรปล่อยให้เป็นแบบนี้ได้”…

ขอสวัสดีทุกท่านได้ยินดีที่ได้กลับมาพบกันอีกครั้ง สำหรับเรื่องราวสยองขวัญสั่นประสาท และเรื่องราวสยองขวัญ ภูตผี และวิญญาณ โดยเรื่องราวของเราในตอนนี้จะขอนำเสนอเรื่องราวเกี่ยวกับคนที่มีสัมผัสพิเศษชื่อเรื่อง “เด็กหญิงจิตหลุด” โดยเรื่องราวสยองขวัญของเราในวันนี้จะกล่าวถึงคุณผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งมีประสบการณ์สยองขวัญสั่นประสาทตั้งแต่วัยเด็ก ซึ่งเราขอสมมุติชื่อให้กับเธอว่า “น้องปอง” เธอเป็นคนที่ได้ชื่อว่ามักจะมองเห็นสิ่งที่เหนือธรรมชาติมาตั้งแต่เด็ก ๆ ภายหลังจากเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงที่ทำให้พ่อกับแม่เธอเสียชีวิต โดยในวันหนึ่งตอนที่อยู่ประมาณชั้นประถม คุณปองได้เดินทางกลับจากโรงเรียนพร้อมกับพี่ชายที่อยู่ในโรงเรียนเดียวกันโดยเดินผ่านวัดประจำหมู่บ้าน ซึ่งคุณปองได้บอกว่าในขณะที่เดินผ่านวัดนั้นเธอก็มองเห็นวิญญาณคุณลุงข้างบ้านที่มักชอบดื่มเหล้าและทำร้ายร่างกายลูกเมียอยู่เสมอในเวลานี้กลายเป็นวิญญาณที่มีโซ่ล่ามติดอยู่ในพื้นที่วัด   ขณะนั่นเองพี่ชายก็รู้สึกว่าน้องสาวไม่เดินตามมาพอหันไปกลับพบว่าคุณปองได้นอนฟุบลงที่พื้นเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ในขณะหน้าที่คุณปองเธอรู้สึกตัวว่าได้เดินตามคุณแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วก่อนหน้านั้นไปยังบ้านหลังหนึ่ง คุณปองเล่าว่าเธอมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้อยู่กับคุณแม่อีกครั้ง ทันใดนั้นเองก็มีเสียงร้องบอกมาว่า “ออกมาเร็วลูก” ซึ่งปรากฏเป็นคุณตาของเธอที่เสียไปแล้วมาดึงตัวเธอออกมา ในขณะที่คุณแม่ที่เห็นอยู่กลับเริ่มบิดเบี้ยวแล้วกลายร่างเป็นใครที่ไหนก็ไม่รู้รูปร่างที่น่าเกียจและน่ากลัว มองด้วยความอาฆาตแค้น แต่ชายแก่ก็ไม่สนใจอะไรดึงมือคุณปองให้เดินตามมาเรื่อย ๆ พร้อมกับคำพูดที่ว่า “พวกนี้มันดูแลลูกหลานข้าอย่างไรปล่อยให้เป็นแบบนี้ได้”…

ขอสวัสดีทุกท่านและยินดีเป็นอย่างมากที่ได้กลับมาพบกันอีกครั้งกับเรื่องราวสุดหลอนเกี่ยวกับความลึกลับ ภูตผี วิญญาณ อาถรรพ์ ซึ่งหนึ่งในเรื่องราวที่มีผู้คนชื่นชอบมากมันก็คือการพบเจอเรื่องราวภูติผีในโรงแรมหรือที่พักค้างแรมในที่ต่าง ๆ [mความนี้ก็เช่นเดียวกันที่เราจะขอนำเสนอเรื่องราวในชื่อตอนว่า “โฮมสเตย์หลอนมาหลอกกันทั้งแก๊ง” โดยเรื่องราวในครั้งนี้เกิดกับชายหนุ่มนักท่องเที่ยวผู้นิยมการท่องเที่ยวแบบแบ็คแพ็คหรือแบกเป้ลุยเดี่ยวในชื่อ “คุณหนึ่ง” ในขณะที่คนอื่นอาจจะนิยมไปพักในโรงแรมใหญ่ แต่สำหรับคุณหนึ่งแล้วกับชื่นชอบการเดินทางไปพักกับโรงแรมในสไตล์โฮมสเตย์ในราคาที่ประหยัด ข้อดีก็คือมันเปิดโอกาสให้เขาได้พบเจอกับเพื่อนร่วมทางมากหน้า ซึ่งคุณหนึ่งก็เคยตะลุยมาแล้วทั้งในประเทศรวมทั้งในต่างประเทศหลากหลายที่ก็ไม่เคยพบเจอเรื่องราวแปลกประหลาดแต่อย่างใด จนกระทั่งย้อนกลับมาเที่ยวประเทศไทยนั่นแหละถึงเจอดี ซึ่งคุณหนึ่งแบกเป้ไปท่องเที่ยวในภาคเหนือของประเทศไทยกับจังหวัดที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งท่องเที่ยวสำคัญ และอาจเพราะเป็นการท่องเที่ยวสไตล์ตามใจเลยทำให้จำเป็นต้องมีการเปลี่ยนแปลงแผนการโดยเฉพาะที่พักอาศัยที่หน้างานกันบ่อยครับ เมื่อคุณหนึ่งมีการเปลี่ยนแผนการเดินทางจนทำให้โรงแรมโฮมสเตย์ที่จองไว้ในจังหวัดดังกล่าวเต็ม คุณหนึ่งจึงได้เปิดอินเตอร์เน็ตค้นหาโฮมสเตย์ที่พักแห่งใหม่ก็ไปเจอโฮมสเตย์แห่งหนึ่งอยู่ไม่ไกล เขาได้เรียกให้พี่มอเตอร์ไซค์รับจ้างคันหนึ่งไปส่งที่โฮมสเตย์แห่งนั้นจนเมื่อไปถึงพี่วินก็ได้ถามว่า “คุณแน่ใจนะจะมาพักที่นี่” พอก้าวเข้าไปในโฮมสเตย์ก็พบกับคุณตาผู้สูงอายุคนหนึ่งนั่งอยู่ที่เคาน์เตอร์ต้อนรับพร้อมกับทำการเช็คอินเข้าพัก หลังจากเดินเข้าไปยังห้องพักแบบรวมสไตล์โฮมสเตย์ก็พบเจอกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติหลายประเทศ ซึ่งก็ได้มีการนั่งพูดคุยแลกเปลี่ยนประสบการณ์ก่อนจะนอนหลับไป แต่แล้วก็สะดุ้งตื่นมายามดึกปรากฏว่าไม่มีใครอยู่ในห้องพักเดียวกับเขาเลยมีเพียงบางวสิ่งรูปร่างคล้ายมนุษย์สีดำอยู่ในห้อง ทำให้เขาตกใจจนคว้ากระเป๋าวิ่งลงมา เมื่อลงมาถึงปรากฏว่าเป็นเวลาประมาณตีห้าแล้ว ได้พบเจอเด็กคนหนึ่งอยู่ที่เคาน์เตอร์ ซึ่งเด็กหนุ่มคนนั้นก็ได้สอบถามกับคุณหนึ่งว่าคุณเข้ามาพักตอนไหน พอบอกว่าเขาเช็คอินกับคุณตาคนหนึ่ง…

ขอสวัสดีทุกท่านและยินดีที่ได้มาพบกันอีกครั้งกับผู้รักและชื่นชอบในเรื่องราวสยองขวัญ ลี้ลับ ทั้งหลาย โดยในบทความนี้เราจะขอนำพาทุกท่านไปพบกับเรื่องราวสยองขวัญในพาหนะที่ใช้ในการเดินทางแบบสาธารณะกันบ้างในชื่อเรื่อง “รถเมล์สยองขวัญ” เรื่องราวที่เราจะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน โดยผู้เฒ่าที่ชื่อว่าคนหนึ่งมีเหตุต้องเดินทางไปธุระที่ต่างจังหวัด ซึ่งเป็นจังหวัดที่ตั้งอยู่ค่อนข้างไกลแถมในช่วงเวลานั้นเขาก็ไม่มียานพาหนะส่วนตัวจะใช้สอย ด้วยเหตุนี้เอง จึงจำใจต้องใช้บริการพาหนะโดยสารแบบสาธารณะ ซึ่งกว่าจะทำธุระเสร็จกว่าจะได้เวลาเดินทางกลับ แถมยังมีการต่อรถอีกเป็นระยะในที่สุดคุณหนึ่งก็ได้กลับเข้ามาในตัวเมืองของจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน โดยเขาวางแผนเอาไว้ว่าจะทำการขึ้นรถบัสประจำทางเที่ยวกลางคืนที่ตัวจังหวัดนี้เพื่อกลับไปถึงกรุงเทพฯ ยามเช้า ภายหลังจากสอบถามเส้นทางเพราะในสมัยนั้นไม่มีระบบ GPS นำทางหรือโทรศัพท์มือถือแบบสมาร์ทโฟนที่สามารถบอกเส้นทางได้ให้เขาใช้นั่นเอง เข้าสู่ยามดึกกันแล้วในที่สุดคุณหนึ่งก็ไปเจอรถบัสคันนาคันหนึ่งจอดอยู่บริเวณข้างฟุตบาทด้านข้างของอาคารที่เป็นที่ตั้งของสถานีตำรวจอำเภอเมืองประจำจังหวัดนั้น ซึ่งก็มีชาวบ้านขึ้นไปนั่งรอรถออกอยู่หลายคนเคุณหนึ่งจึงขึ้นไปในรถนั้น เมื่อสอบถามได้ว่ารถคันนี้จะออกเดินทางอีกไม่กี่นาทีมุ่งสู่กรุงเทพฯ ซึ่งคาดว่าจะถึงในช่วงเช้า คุณหนึ่งจึงหาที่ว่างนั่งในรถบัสประจำทางคันดังกล่าว จากนั้นก็เผลอหลับไปในเวลาเพียงไม่นานเพราะความเหนื่อยจากการเดินทาง หลังจากหลับไปไม่ทราบว่าเวลาเท่าไหร่ รู้สึกตัวอีกครั้งรถบัสก็กำลังวิ่งอยู่บนถนนคาดว่าคงจะวิ่งออกจากจุดเริ่มต้นมาพักใหญ่แล้ว แต่แล้วสิ่งที่มองเห็นนั่นก็คือผู้โดยสารที่ขึ้นรถบัสมาในคันเดียวกัน มีลักษณะร่างกายพิกลพิการบิดเบี้ยวเลือดออกท่วมตัว หลายคนยังจำได้ว่าเป็นคนที่ดูปกติดีตอนที่คุณหนึ่งเดินขึ้นรถบัสมา แต่ในเวลานี้มีแผลมากาย คอไปด้านหลังบ้างพอ…