จิ๋วและเพลงเป็นเพื่อนสนิทกันมานาน พวกเขาชอบไปกินบุฟเฟต์ด้วยกันบ่อย ๆ แต่จิ๋วสังเกตเห็นว่าเพลงมักจะพึมพำอะไรบางอย่างก่อนกินอาหารทุกครั้ง
ตอนแรกจิ๋วคิดว่าเพลงอาจจะภาวนาหรือขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์เหมือนที่บางคนทำ แต่คืนหนึ่งที่พวกเขาไปกินบุฟเฟต์ด้วยกัน จิ๋วแอบได้ยินเพลงพูดเบา ๆ ว่า “พี่เพชร…พี่พลอย…ถึงเวลากินข้าวแล้วนะ”
สองสามวันแรกทั้งสองก็ยังมีอาหารและน้ำเพียงพออยู่ แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปอาหารเริ่มร่อยหรอและเพลงก็เริ่มกินข้าวมากขึ้นเรื่อย ๆ อย่างที่จิ๋วไม่เคยเห็นมาก่อน เพลงกินมากจนเหมือนกับว่ามีคนสามคนกำลังกินอาหารจานเดียวกัน จนวันหนึ่งเพลงสารภาพออกมาว่า “จิ๋ว เรามีบางอย่างที่ไม่เคยบอก พี่เพชรกับพี่พลอย…เขาตายไปแล้ว แต่พวกเขายังคงอยู่กับเรา” เพลงพูดด้วยเสียงเศร้าสร้อย “เราไม่รู้จะอธิบายยังไง แต่ถ้าเราไม่กินข้าวแทนพวกเขา เราอาจจะตายไปพร้อมกันกับเขาเลยก็ได้”
จิ๋วรู้สึกหนาวเยือกในใจ แม้จะหวาดกลัวคำพูดเหล่านั้น แต่เขาก็ยังคิดว่าเพลงเป็นเพื่อนที่ไว้ใจได้ ถึงอย่างนั้นสถานการณ์ในป่ายิ่งแย่ลงเรื่อย ๆ พวกเขายังคงหลงอยู่ในป่าอีกหลายวันและความอดอยากเริ่มทวีความรุนแรง เพลงดูเหนื่อยล้า แต่ก็ยังมีความหิวโหยในสายตาของเขาอยู่เสมอ จิ๋วสังเกตเห็นบางครั้งที่เพลงมองมาที่เขาราวกับเสือมองกวาง แต่เมื่อจิ๋วเห็นว่าเพลงไม่เคยทำร้ายเขาเลย จ๋วก็แอบโล่งใจขึ้นมาบ้าง
จนในที่สุดก็มีคนตามหาพวกเขามาเจอ จิ๋วรู้สึกดีใจสุดขีดแต่ไม่ทันที่จะได้ทำอะไร เพลงก็คลุ้มคลั่งกระโจนใส่คนที่มาช่วย ราวกับสัตว์ป่าที่โหยหาอาหาร เสียงร้องของผู้โชคร้ายขาดหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อเพลงกัดทึ้งและกลืนกินร่างนั้นอย่างบ้าคลั่ง จนจิ๋วตกตะลึง ยืนนิ่งมองภาพนั้นด้วยความสยอง
ระหว่างที่เพลงกินไป น้ำตาก็ไหลไป “ขอโทษนะจิ๋ว เราหยุดตัวเองไม่ได้จริง ๆ แต่เรายังเป็นเพื่อนกันใช่ไหม” เสียงของเพลงสลับเป็นเสียงผู้ชายและผู้หญิงอย่างน่ากลัว ราวกับพี่เพชรและพี่พลอยกำลังพูดออกมาจากร่างของเขา เสียงของเนื้อที่ถูกฉีกทึ้งและกระดูกที่โดนบดกัดจากกรามอันทรงพลังทำให้จิ๋วสั่นสะท้านไปหมดทั้งตัว
เขาจะทำยังไงดี? เพลงมันอันตรายมาก มันฆ่าคน ปล่อยไปก็คงจะเป็นภัยกับคนอื่น แต่มันก็เพื่อนเรานะ มันก็ดูเสียใจแถมมันยังไม่เคยทำร้ายเราด้วย ทำยังไงดี? มันจะฆ่าปิดปากเรามั้ย? ทำยังไงดี?
จนเมื่อกลุ่มคนช่วยเหลืออีกกลุ่มมาถึง จิ๋วก็เลือกที่จะโกหกออกไปและเล่าว่าคนที่มาก่อนโดนสัตว์ป่าฆ่าตาย จนทำให้เพลงรอดพ้นจากการภัยอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นได้
เมื่อถึงวันที่ต้องเดินทางกลับเพลงก็ได้แต่มองจิ๋วด้วยสายตาขอบคุณ “ขอบใจมากนะจิ๋ว เราจะหาทางชดใช้ให้แน่ ๆ สักวันหนึ่ง…”
