เรื่องผี พาคนตายมาบ้าน

You are currently viewing เรื่องผี พาคนตายมาบ้าน

หนึ่งในเรื่องราวสุดสยองที่คนในหมู่บ้านได้พบเจอเรื่องราวของความตายของเพื่อน ผมเองก็เป็นหนึ่งในกลุ่มของเพื่อนที่เสียชีวิตเช่นเดียวกัน ในตอนช่วงที่เพื่อนผมยังมีชีวิตอยู่ เพื่อนของผมนั้นมักที่จะไปเที่ยวกลางคืนกับผมด้วยกันเสมอเลย สิ่งที่พวกเราได้เจอนั้นก็เป็นเรื่องที่ไม่ได้คาดคิดและความที่ผมเป็นเพื่อนสนิท จึงได้เจอกับความหลอนสุดเฮี้ยนในรูปแบบของเพื่อนตัวเอง ช่างน่าสะพรึงกลัวสุดๆ เลย

ผมชื่อ ปิงปอง เป็นหนึ่งในเด็กวัยรุ่นในหมู่บ้าน ในคืนนั้นเพื่อนผมที่อยู่ด้วยกันนั้นเดินเมากลับบ้านผมจึงบอกให้เพื่อนอย่าเพิ่งกลับเดี๋ยว จะขับมอเตอร์ไซค์ไปส่งเอง แต่ต้องขอบอกเลยว่ามันนั้นดื้อรั้นมาก อยากที่จะเดินกลับไปเอง หลังจากนั้นผมก็ไม่เห็นเพื่อนคนนั้นอีกเลย

พาคนตายมาบ้าน

ด้วยความสงสัยจึงเดินเข้าไปถามกับคนเฒ่าคนแก่ ทุกคนต่างบอกว่าไม่เห็น เป็นเรื่องที่ปกติมากๆเพราะว่าพวกผมนั้น มักจะแอบหนีไปหากินเหล้าไม่ก็เบียร์เป็นประจำ ในการสังสรรค์ในกลุ่มเพื่อนฝูง เพื่อนผมอาจจะไปนอนที่ไหนก็ได้ ตอนนี้นี่ก็เป็นช่วงเวลาตอนเย็นมักจะนอนเอาแรงก่อนไปเที่ยวเสมอเลย

ผมก็ได้ขับรถไปกับเราบรรดาของเพื่อนตอนขาไปแลดูสนุกสนานพอสมควรและมีเสียงหัวเราะหยอกล้อกันอยู่เสมอ พอขากลับในช่วงเวลาประมาณตี 2 หลังจากผับบาร์ปิดให้บริการ พวกผมจึงตัดสินใจขับรถกลับบ้านของตัวเอง แยกย้ายตั้งแต่หน้าร้านเป็นสิ่งที่ปกติมาก ผมจึงได้ขับรถมอเตอร์ไซค์คู่ใจเพื่อที่จะกลับบ้านของตัวเอง

พาคนตายมาบ้าน

ในตอนนั้นผมก็ได้เห็นเพื่อนที่กลับบ้านไปก่อนตั้งแต่เมื่อวานนี้ ผมรู้สึกดีใจมากจึงได้เข้าไปทักทายเหมือนทุกครั้ง แต่รู้สึกว่าเหมือนครั้งนี้จะมีอาการแปลกๆ ไป คล้ายกับคนเมา ผมจึงบอกว่าขึ้นรถมอเตอร์ไซค์มาก่อนเลยเดี๋ยวจะพาไปส่งที่บ้านในอึดใจเดียว

ผมได้ขับรถออกจากบริเวณนั้นในทันที เมื่อเพื่อนของผมนั่งซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ไปด้วย แต่มีเรื่องหน้าแปลกตรงที่ว่ามือของเพื่อนผมช่างเย็นเหลือเกิน อีกทั้งยังมีหมาตามทางก็เห่าหอนเป็นระยะๆ ซึ่งไม่เข้าใจ จากนั้นผมได้ไปเจอเพื่อนๆ ตอนที่อยู่ที่ร้านขายของ พวกนั้นหันมามองผมทั้งหมด ผมก็เลยบอกว่าเออเดี๋ยวไปส่งเพื่อนก่อน ในตอนนั้นผมได้พาเพื่อนไปถึงจุดหมายที่หน้าบ้าน แล้วเพื่อนของผมก็ทำท่าเหมือนล้มฟุบเมานอนลงไปที่พื้นเลย

พาคนตายมาบ้าน

และอีกไม่นานทางด้านพ่อแม่ของเพื่อนผมก็ออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ แต่ก็กลายเป็นเสียงกรีดร้องตามหลัง เมื่อร่างกายของเพื่อนผมที่พากลับมานั้นไร้วิญญาณ พ่อแม่ต่างเสียใจมากและกอดลูกร่ำไห้ด้วยความหวาดกลัว ในตอนนั้นผมเองก็เป็นคนขับรถมาและร่างไร้วิญญาณนั้นก็ขึ้นรถมอเตอร์ไซค์มาด้วย สิ่งที่ผมคิดตามย้อนหลังกลับไปก็ยังขนลุกซู่ ร่างกายนั้นไม่มีชีวิตแล้วแต่กลับขึ้นมาบนรถมอเตอร์ไซค์ได้อย่างไร