Blog

ความตายดวงวิญญาณและอาถรรพ์เป็นสิ่งที่อยู่ใกล้กันยิ่งกว่าที่หลายๆ คนคิด นี่ก็คือเรื่องของฉันที่ได้พบเจอกับเรื่องหลอนของห้องเช่าปิดตายและเรื่องราวสุดหลอนที่ฉันได้ไปเช่าอยู่ใกล้ๆ แถวนั้นซึ่งอยู่ใกล้ต้นหว้าสุดเฮี้ยนในหมู่บ้านน่ากลัวมากๆ เลย

สวัสดีฉันชื่อ เก๋ เป็นหนึ่งในสาวที่ทำงานร้านสะดวกซื้อ ฉันนั้นจะทำงานเข้ากะประมาณช่วงเวลา 02:00 น. จนถึงช่วง 9:00 น. เป็นช่วงเวลาที่มักจะมีการนับสต๊อกจัดของและลูกค้าเยอะสุดๆเลย แต่ฉันก็ได้เช่าห้องพักอยู่ใกล้ที่ทำงานมาก แถวนั้นได้ข่าวว่ามีห้องเช่าที่ผูกคอตายอยู่ แต่ฉันก็ไม่ได้ไปวุ่นวายอยู่ในห้องแห่งนั้น ซึ่งฉันพักอาศัยอยู่ด้านบนของห้องนั้นนั่นเอง

แต่คนแถวนั้นก็รู้สึกกลัวมาก เพราะมีหลายคนเล่าให้ฟังว่าเคยเดินผ่านแล้ว เหมือนมีเงาคนรออยู่กลางอากาศ เป็นอะไรที่แลดูสยดสยองและมีคนที่ได้ยินเสียงดังกุกกักอยู่ตามผนังห้อง นั่นจึงทำให้ห้องข้างๆ นั้นไม่มีใครกล้าอยู่ด้วยเลย ตอนแรกๆ ฉันก็คิดว่าเป็นเรื่องที่เหลวไหล จนมีอยู่วันหนึ่งฉันได้พบเจอกับเรื่องราวเหล่านั้น

นั่นก็คือบริเวณต้นหว้าหน้าห้องนั้นจู่ ๆ ก็มีเหมือนใครขึ้นไปขย่มอยู่บนนั้น ฉันก็กำลังที่จะออกไปเข้าเวรขายของ แต่ฉันก็รู้สึกว่าบนต้นไม้เหมือนมีอะไรไหวๆ นั่นจึงทำให้ฉันพยายามกวาดสายตามองตามไปก็พบเจอกับร่างของคนที่กำลังจะผูกคอตาย ด้วยความตกใจฉันกรี๊ดลั่น ซึ่งคนแถวนั้นก็ออกมาดู

ในตอนนั้นฉันพยายามตั้งสติแล้วก็ชี้ไปบริเวณต้นหว้าที่นั่น บริเวณจุดนั้นก็กลับไม่มีอะไรให้เห็น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่หลายคนที่ได้ออกมาเจอะเจอ ฉันบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า ฉันนั้นคิดไปเอง แต่สิ่งนั้นกลับเหมือนตามมาหลอกหลอน เพราะว่าตอนฉันนอนประมาณ 2 ทุ่มกว่า เริ่มรู้สึกว่าเหมือนมีใครเข้ามาในห้องฉัน

และสิ่งนั้นมันก็เกิดขึ้นแบบฉับพลัน เหมือนมีมือที่มาจับขาของฉันตอนอยู่บนที่นอนภายในห้องของตัวเอง ตอนนั้นฉันตกใจสุดขีด แต่สิ่งนั้นกำลังลากฉันออกไปจากห้อง ฉันได้แต่ตะโกนกรี๊ดลั่น พร้อมกรีดร้องขอความช่วยเหลือ ทำทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อที่จะให้หลุดจากจุดนั้นไป

แต่เดชะบูรณ์สิ่งที่ฉันหวังไว้ก็เกิดขึ้น ตอนนั้นฉันได้ไปคว้าพวงพระเครื่องที่แม่ได้ให้เอาไว้นั่นอยู่ในกระเป๋าที่ห้อยอยู่ข้างตู้ใกล้ทางออกจากห้องไปและสิ่งเหล่านั้นก็ได้หยุดลง หลังจากนั้นทุกคนก็ได้เข้ามาเคาะประตูห้องชั้นที่เปิดออกไปด้วยความตกใจและหวาดกลัวมาก

สิ่งที่ฉันเล่าให้คนอื่นฟัง เขาก็เริ่มคิดตาม แต่คราวนี้มีรอยฝ่ามือขนาดใหญ่บริเวณขาของฉันเป็นรอยช้ำและนั่นจึงทำให้ทุกคนเชื่อฉัน สิ่งนั้นทำให้คนรอบๆ ห้องต่างรู้สึกหวาดกลัวใ นคืนนั้นฉันออกไปนอนบ้านพ่อทันที แล้ววันรุ่งขึ้นก็มาเก็บข้าวของออกจากที่นั่น แล้วตรงไปที่วัดเพื่อทำบุญและรดน้ำมนต์ หลังจากนั้นฉันก็ไม่เคยพบเจอเรื่องราวเหล่านี้อีกเลย