Blog

เรื่องเล่าจะกู้ภัยสุดสยอง นี่เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริงและพัวพันกับคดีฆาตกรรม สามีของฉันก็ได้เข้าไปพบเจอกับเรื่องราวสุดประหลาดในปี 2555 ในตอนนั้นเรียกได้ว่าเป็นเรื่องสยองขวัญและหน้าหวาดหวั่นอีกเรื่องหนึ่ง

เรื่องเล่าจากฮุก 301 

สวัสดีฉันชื่อ จอย เป็นแฟนของหัวหน้าฮุกในตอนนั้น ฉันจำได้ดีว่าวันที่ 7 ตุลาคม ปี 2555 ได้พบคราบเลือดที่อยู่ในห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง ในเขตบางขุนนนท์ ที่ห้อง 714 ในห้องนั้นมีการฆาตกรรมเกิดขึ้น แต่สิ่งที่น่าประหลาดใจ ไม่มีใครพบศพแม้กระทั่งดูกล้องวงจรปิดก็ไม่เห็นใคร

ตอนแรกฉันกะว่าจะออกจากห้องนั้น แต่ก็มีความรู้สึกบางสิ่งบางอย่างที่ทำให้ชวนสงสัย ตอนนั้นรู้สึกเย็นวาบทั้ง ๆ ที่ฉันก็ใส่ชุดกู้ภัยอยู่ แล้วใส่รองเท้ารวมไปถึงถุงเท้า แต่ก็รู้สึกเย็นได้ ฉันก็เลยก้มลงไปมองที่ด้านล่างในทันที ในตอนนั้นฉันเห็นสายตาของผู้หญิงที่มีผมรุงรัง

แต่แล้วสิ่งนั้นก็จางหายไป ฉันนั้นขนลุกซู่ ฉันบอกแฟนว่าจะออกไปข้างนอก ไปนั่งรออยู่ที่รถกู้ภัยแฟนของฉันก็เดินออกมาตามในทันทีทันใด ด้วยความเป็นห่วง เขาถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่สิ่งที่ฉันเงยหน้าขึ้นมาเห็นกลับกลายเป็นสามีของฉันมากับผู้หญิงที่เสื้อยืดอาบไปด้วยเลือด เธอชี้ไปยังห้องอื่น

ในตอนนั้นฉันสัมผัสได้เลยว่าเรื่องราวกำลังเปลี่ยนแปลงไป ฉันจึงได้บอกเขาไปว่า ฉันเห็นอะไรบ้าง ตำรวจก็เดินมาหาและก็เชื่อฉันครึ่ง อยากจะไปดูอีกห้องหนึ่งที่อยู่ใกล้ ซึ่งในห้องนั้นเป็นห้องเก็บของที่ไม่มีอะไร ตอนแรกๆ ตำรวจเหมือนจะตัดใจ แต่ก็เดินออกมาได้เพียงครึ่งทาง

ในช่วงเวลานั้นเองได้ยินเสียงเบาๆ แต่แสบแก้วหูเสียงเหมือนใครกรีดร้องเบาๆ อยู่ใกล้มากๆ และไม่ได้ยินเพียงแค่ฉันเท่านั้น คุณตำรวจที่อยู่ใกล้ๆ ก็ได้ยินเช่นเดียวกัน ในขณะนั้นฉันกลัวมากเลยวิ่งออกจากห้องนั้นไป นั่งกอดเข่าอยู่ข้างหน้าด้วยความหวาดกลัว

ทำให้ตำรวจจึงได้ค้นในห้องนั้นแล้วพบกับกระเป๋าหนังและข้างในใส่ถุงดำ พบศพของผู้หญิง ทำให้กลายเป็นคดีสยดสยองในทันที การฆ่ายัดใส่กระเป๋าเดินทางและมาไว้อีกห้องหนึ่ง กลายเป็นเรื่องราวระหว่างความหลอนและคดีฆาตกรรมในทันใด

หลังจากนั้นฉันก็ถูกคุณตำรวจเรียกตัวไปสอบถามเกี่ยวกับเรื่องราวของการพบเจอและเบาะแส ฉันไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องราวเหล่านั้นเลยแม้แต่น้อย คนที่อยู่ในโรงแรมนั้นคนอื่นก็เริ่มเจอะเจอเรื่องเดียวกันกับฉันเพิ่มเติมขึ้นมา

หลังจากนั้นอีกไม่นานมาก นักประมาณ 2 วัน ตำรวจก็จับคนร้ายได้ เป็นพนักงานโรงแรมที่ทำงานอยู่ที่นั่นแล้วลาออกไป ซึ่งเขาได้อธิบายว่าตัวเขานั้นพบเจอกับวิญญาณหลอนทุกวัน จนเขานอนไม่ได้ จนต้องมาเพื่อมอบตัว เรื่องนี้คือเรื่องราวที่ฉันได้ประสบพบเจอมา ในปัจจุบันฉันก็เลิกเป็นกู้ภัยแล้ว เพราะหวังว่าตัวเองจะไม่ต้องพบเจอเรื่องสยองขวัญแบบนี้อีกต่อไป เพราะในครั้งหน้าฉันอาจจะไม่ได้เจอโชคดีและกลับมาเล่าให้ทุกคนได้ฟัง