Blog

เรื่องเล่าเกี่ยวกับเรื่องผีแล้วดวงวิญญาณในกลุ่มของคนขับรถทัวร์ มักจะได้ยินเรื่องราวเหล่านี้อยู่บ่อยๆ สิ่งที่หลายๆ ท่านได้พบเจอ ก็คงจะเป็นเรื่องวิญญาณที่อาจจะโดนรถชนตาย แต่สิ่งที่เราบรรดาโชเฟอร์รุ่นใหญ่นั้นเจอเป็นประจำ กับความตายที่ได้ผ่านทางมา สิ่งเหล่านี้นั้นสำหรับคนที่ขับรถอยู่บ่อยครั้งก็คงจะไม่กลัวเกี่ยวกับเรื่องนี้อยู่แล้ว แต่สำหรับผมที่เป็นเด็กรถใหม่ที่ได้เจอะเจอเรื่องราวเกี่ยวกับดวงวิญญาณข้างทาง มันเป็นเรื่องที่หลอนประสาทผมว่าจนถึงปัจจุบัน 

ดวงวิญญาณที่ไม่ยอมภัยผุดไปเกิดและคอยวนเวียนบนท้องถนน 

ผมชื่อ แมน เป็นเด็กรถหน้าใหม่ ทำงานอยู่บนรถทัวร์สายกรุงเทพฯ – เชียงใหม่เชียงรายประมาณนี้ สิ่งที่ผมได้พบเจอกับเรื่องราวเกี่ยวกับเรื่องดวงวิญญาณและเรื่องผี ที่ทำเอาหลายๆ ครั้งที่ได้เห็นเกือบหัวใจวาย แต่สิ่งที่เหล่าบรรดาโชเฟอร์ส่วนใหญ่การพบเจออยู่บ่อยครั้ง สิ่งที่เรียกว่าความตายที่ผ่านมา เป็นสิ่งที่ต้องปฏิบัติตามด้วยกันทุกครั้งและในครั้งนี้ผมก็ได้เจอะเจอเช่นเดียวกัน สิ่งนั้นทำให้ผมจำไม่มีวันลืม

ในช่วงเดือนเมษายนปี 2564 ขับรถขึ้นเขาไปยังเส้นทางสายเหนือ จำได้คราวๆ ว่าตอนนั้น อยู่บนเส้นทางที่คดเคี้ยวและอันตรายมาก ด้วยการเป็นหนึ่งในเด็กรถที่ต้องคอยตื่นตัวในเวลากลางคืนตลอดเวลา ผมจึงนั่งไปข้างๆกับโชเฟอร์ เพื่อสร้างบรรยากาศผ่อนคลายและความสบายใจ ในตอนนั้นบรรยากาศโดยรวมเย็นมาก มีหมอกบางๆ รอยตามบนท้องถนน พวกผมขับรถผ่านเส้นทางเหล่านั้นไปเรื่อยๆ จนถึงมุมโค้ง

ผมก็ไปอยากเห็นกับคนที่อยู่ในช่วงกลางคืน เหมือนกำลังหาของป่า มีไฟฉายด้วย ก็เลยกระพริบไฟส่งสัญญาณเขานั้นก็ตอบรับกลับมา คาดว่าเป็นคนแถวนั้นที่อยู่แถวบนภูเขา แต่สิ่งที่ผมได้เจอะเจออีกครั้งหนึ่งในมุมของทางโค้ง เป็นผู้หญิงที่นั่งอยู่บริเวณริมฟุตบาท เขาไม่ตอบสนองอะไรเลย

ได้ขับรถผ่านไปครั้งแรกและหลังจากนั้น ผมก็ได้พบเจออีกครั้งที่มองเห็นระยะไกล โชเฟอร์ก็ได้ถอนหายใจเฮือกใหญ่ หลังจากนั้นเขาก็ลงไปหยิบขวดเหล้าและบุหรี่ที่ได้เตรียมเอาไว้จุดบุหรี่และยื่นให้ผม พร้อมดื่มเหล้าขาว 1 แก้วใหญ่ ให้เด็ดใบไม้แล้ววางบุหรี่เอาไว้แถวนั้นอย่าให้ดับเชียว

โชเฟอร์นั้นก็ได้ไปจอดเตลิดสิ่งที่ผมมองเห็นไปสักระยะ แล้วเขาก็ให้ผมทำตามในสิ่งที่บอก ผมก้มหน้าลงไปเพื่อที่จะวางบุหรี่เอาไว้ข้างๆ ใบไม้ ผมก็เห็นเงาของคนนั้นเข้ามาใกล้มากๆ อยู่เพียงแค่ช่วงใบหน้าของผมเท่านั้นเอง ในช่วงนั้นเมื่อผมเงยหน้าขึ้นไปทุกอย่างก็กลับไปหายวับ

แล้วลูกพี่คนขับ ก็บอกว่าให้ขึ้นรถได้แล้ว ผมได้ถามลูกพี่ว่ามันคืออะไร แล้วนั่นมันเป็นสิ่งที่เป็นอันตรายหรือไม่แกยิ้มแล้วก็พูดออกมาเบาๆ ว่านั่นคือความตาย ถ้าหากเองเป็นคนที่ขับรถทัวร์ในอนาคต จงจำเอาไว้ว่าเป็นธรรมเนียมปฏิบัติ ถ้าเองไม่ทำเองอาจจะตายได้ ทำให้ผมจดจำเรื่องนั้นไม่มีวันลืม