ในวันหนึ่งที่ แก้ม หญิงสาววัยทำงานที่กำลังเหนื่อยล้าจากการต้องใช้โทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอคุยงานในบริษัทโฆษณา เธอก็ได้ตัดสินใจซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่จากร้านขายมือถือมือสองชื่อดัง ซึ่งมีราคาถูกและมีโอกาสได้ของดี ๆ เทียบเคียงได้กับการซื้อของจากหน้าร้านเลยทีเดียว เมื่อเธอไปถึงเธอก็เลือกมือถือเครื่องหนึ่งที่มีคุณสมบัติดีและดูทันสมัย ซึ่งตอนนั้นเจ้าของร้านไม่อยู่แต่ก็มีพนักงานคนอื่นมารับรองว่ารุ่นนี้เป็นรุ่นล่าสุด ถึงแม้ราคาจะขายในราคาลดพิเศษ แก้มจึงรู้สึกดีใจในโชคของเธอที่ได้ของดีในราคาถูกอย่างไม่น่าเชื่อมาในวันนี้
หลังจากกลับถึงบ้าน เธอก็ตั้งค่าต่าง ๆ และถ่ายรูปเล่นตามปกติ แต่ในคืนนั้นขณะที่เธอกำลังนอนหลับ โทรศัพท์ใหม่ของเธอก็เริ่มสั่นขึ้นมาเอง จนทำให้แก้มตื่นขึ้นมาเพื่อดูว่ามีใครโทรหรือส่งข้อความมาแต่กลับไม่มีอะไรปรากฏบนหน้าจอเลย
แก้มตั้งใจจะกลับไปนอนต่อ แต่ในขณะที่เธอวางโทรศัพท์ลงเสียงเพลงเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีกแม้ว่าหน้าจอยังไม่มีอะไรปรากฏ แก้มรู้สึกแปลก ๆ เธอตัดสินใจกดรับสายแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ มีเพียงเสียงลมหายใจแผ่วเบาดังผ่านปลายสาย หัวใจเธอเต้นแรงขึ้นก่อนที่เธอจะกดวางสายทันที
ในวันถัดมา แก้มพยายามทำงานตามปกติ แต่เธอยังคงไม่สามารถหยุดคิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืนได้ ขณะที่เธอเลื่อนดูรูปในโทรศัพท์เพื่อหาความบันเทิง เธอกลับสังเกตเห็นว่ามีรูปหนึ่งที่เธอจำไม่ได้ว่าถ่ายไว้ รูปนั้นคือรูปของเธอนอนหลับ รูปนี้ทำให้เธอสะดุ้ง เพราะเธออยู่คนเดียวในห้องนอนเมื่อคืน
เธอตัดสินใจลบรูปนั้นและรีบไปยังร้านที่ซื้อโทรศัพท์มาเพื่อคืนเครื่อง แต่เจ้าของร้านกลับมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความมึนงง “โทรศัพท์เครื่องนี้ไม่ได้มาจากร้านนี้นะ” เจ้าของร้านกล่าว แก้มก็พยายามเถียงว่าเธอซื้อมาจากร้านนี้จริง ๆ ก่อนจะพยายามหาหลักฐานการจ่ายเงินมาโชว์ให้ดู แต่เมื่อเธอหยิบโทรศัพท์เก่าเธอมาเพื่อดูสลิปโอนเงินเธอก็พบโทรศัพท์เครื่องเก่าของเธอถูกล้างข้อมูลไปจนหมดแล้วทั้งที่เธอจำไม่ได้เลยว่าเธอไปล้างมันตอนไหน
แก้มรู้สึกหนาวสั่นไปทั้งตัว เธอพยายามส่งโทรศัพท์คืนโดยไม่สนใจแล้วว่าจะได้เงินคืนหรือไม่แล้วก็วิ่งหนีออกมาโดยไม่สนใจเสียงโวยวายของเจ้าของร้าน
แต่เมื่อแก้มกลับถึงบ้าน เธอกลับพบว่าโทรศัพท์ของเธออยู่บนโต๊ะข้างเตียงและหน้าจอของมันก็กำลังแสดงรูปของเธอนอนหลับอีกครั้ง คราวนี้มีเงาดำ ๆ อยู่ในมุมห้อง แก้มรู้สึกเหมือนถูกจ้องมองจากที่ไหนสักแห่ง และทันใดนั้นเสียงเรียกเข้าก็ดังขึ้นอีก…
จากนั้นก็ไม่มีใครได้เคยเห็นแก้มอีกเลย
