สำหรับคนที่อยู่ใกล้ตัวแล้วเสียชีวิต หลายคนก็คงจะเศร้า เพราะเรารู้สึกได้เลยว่าเขานั้นยังไม่ไปไหน แต่สิ่งที่ฉันได้ประสบพบเจอมา นั่นก็คือที่รักของฉันนั้นจากไป เขาก็ยังไม่ไปไหน ซึ่งสิ่งที่ฉันเจอในช่วงยามราตรี เขาชอบนั่งอยู่บนโซฟาดูทีวีเหมือนอย่างเช่นเคย
เรื่องหลอนที่ทำให้เสียงกรีดร้องอยู่ในความเงียบงัน
ฉันชื่อเก๋ เป็นหญิงสาวที่เพิ่งเสียสามีอันเป็นที่รัก เนื่องจากเขานั้นทำงานหนักและหวังเอาไว้สักวันว่า พวกเราจะได้ไปเที่ยวต่างประเทศ กินอาหารอร่อยและได้ไปฮันนีมูนอย่างเต็มที่ตามที่เราตั้งใจเอาไว้ ในช่วงที่เราได้อยู่ด้วยกัน แต่โชคชะตาก็เล่นตลกสำหรับชีวิตคู่ของเรา ทำให้เขาจากไปก่อน ด้วยการนอนตาย เรียกว่าโรคไหลตายเหมือนอาการหลับแล้วสิ้นใจไร้สติ เป็นสิ่งที่ฉันเสียใจยิ่งกว่า จนฉันหมดสติไปหลายครั้งเลย
แต่นั้นก็ไม่ใช่เรื่องราวที่น่าหวาดหวั่นเพียงแค่อย่างเดียว สิ่งที่ฉันได้พบเจอกับเรื่องหลังจากได้เผาศพของเขา สิ่งที่ฉันได้เจอทุกคืนจนถึงปัจจุบัน ประมาณตอนช่วงประมาณตี 1 กว่าๆ ของทุกคืน ทีวีที่เขาชอบนั่งดูบนโซฟา จะเปิดขึ้นเองแม้กระทั่งตอนที่ฉันนั้นถอดปลั๊กไฟออก ทีวีจอแบนของเขาก็ติดขึ้นเอง เป็นภาพที่เห็นเป็นประจำ จนทำให้ฉันรู้สึกคิดถึงเขาเสียเหลือเกิน
สิ่งนี้นั้นเกิดขึ้นมาอยู่เรื่อยๆ จนชั้นรู้สึกเหมือนตอนกลางคืนไม่ได้นอนและดูผอมโซเป็นอย่างมาก จนทำให้น้องสาวของแฟนฉันกังวลว่าฉันจะเป็นอะไรไป เธอนั้นก็ได้พบเจอเรื่องประหลาดที่ฉันได้เจอทุกวันและฉันก็ได้นั่งอยู่ข้างโซฟาที่เขาอยู่แบบนั้น ด้วยความตกใจน้องสาวของเขาได้กรีดร้องอย่างหวาดหวั่นและพาฉันออกจากตรงนั้นมายังห้องนอน แล้วหลังจากนั้นเหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น ข้าวของที่ตั้งอยู่ในห้อง ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้หรือกองหนังสือ ก็ล้มและขยับเองโดยไร้สาเหตุ ในตอนนั้นเธอได้กลัวสุดขีดและกอดฉันแน่น ด้วยความตกใจฉันรู้สึกและสัมผัสกับความโกรธของเขาได้ สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นในพริบตาที่ฉันเอ่ยออกไปว่า คุณตายแล้วนะ ทุกอย่างก็ได้สงบลง
หลังจากนั้นน้องสาวของเขาก็ไม่เคยมานอนที่บ้านหลังนี้อีกและเหตุการณ์ต่างๆ ก็ยุติไม่เคยเกิดขึ้นเหมือนเขาได้จากฉันไปแล้ว เหลือเอาไว้แต่ความทรงจำที่ทำให้ฉันรู้สึกคิดถึง เป็นเรื่องราวของการจากลาที่ไม่มีทางได้หวนกลับมาเจอกันอีกเลย
เรื่องราวนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในช่วงวันที่ 15 เดือน 3 ปี 67 ฉันได้เสียสามีอันเป็นที่รัก จากการนอนหลับในที่ทำงานและไหลตาย
